α) το ήθος, δηλαδή το χαρακτήρα του ομιλητή/συγγραφέα, που περιλαμβάνει στοιχεία όπως η αξιοπιστία και η ικανότητά του:
β) το πάθος, που αναφέρεται στην συναισθηματική εμπλοκή του ακροατή/αναγνώστη:
γ) τον λόγο, δηλαδή την επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται και αφορά την ορθότητα των απόψεων που παρουσιάζονται
ότι το (άμεσο και ευρύτερο) πλαίσιο της επικοινωνίας καθορίζει τη διαδικασία της πειθούς και την αποτελεσματικότητά της. Με αυτή την έννοια, η πειθώ αποτελεί μια δυναμική διαδικασία, που εμπλέκει ένα ενεργό κοινό, στο οποίο απευθύνεται ο λόγος.[Μ6]
| Τρόποι πειθούς | Μέσα πειθούς | Στόχος | Αντίκρουση |
λόγος | Επίκληση στη λογική | συλλογισμοί, παραδείγματα, τεκμήρια κ.ά. | υποστήριξη θέσης | έλεγχος συλλογισμού, συνάφεια και αξιοπιστία παραδειγμάτων, τεκμηρίων |
πάθος | Επίκληση στο συναίσθημα του ακροατή/ αναγνώστη | προτροπή για δράση ή αποχή από δράση | λογικός έλεγχος των ισχυρισμών | |
ήθος | Επίκληση στο ήθος του ομιλητή/ συγγραφέα | αξιολογικό λεξιλόγιο (θετικό) | απόδοση εγκυρότητας στη θέση | συνάφεια του ήθους με τον ισχυρισμό, αξιοπιστία του ομιλητή/συγγραφέα |
| Επίκληση στην αυθεντία | πηγές, γνώμες ειδικών, παραθέματα | ενίσχυση αξιοπιστίας | αξιοπιστία της πηγής, συμφωνία με άλλες πηγές, στήριξη σε τεκμήρια |
Επίθεση στο ήθος του αντιπάλου (ad hominem) | αξιολογικό λεξιλόγιο (αρνητικό) | κατάρριψη αντίπαλων θέσεων | συνάφεια του χαρακτήρα του αντιπάλου, αξιοπιστία της προσβολής του ήθους | |
Επίκληση της κοινής γνώμης | αναφορά στις γνώμες και τις αξίες της κοινότητας | ενίσχυση ορθότητας | απόδειξη της γενικής ισχύος, επιχειρήματα για το αντίθετο | |
Χρήση αναλογίας | σύγκριση, παρομοίωση | γενίκευση | διαφορές μεταξύ των συνδεόμενων στοιχείων, σύνδεση με όμοια στοιχεία για τα οποία δεν ισχύει ο ισχυρισμός |