3. Ποια γλωσσικά στοιχεία χρησιμοποιούνται στην κριτική;

Οι σημαντικότερες γλωσσικές στρατηγικές της κριτικής σχετίζονται με την αξιολόγηση, δηλαδή τη δήλωση των κρίσεων, των συναισθημάτων, της ποιοτικής

αποτίμησης, της στάσης του συγγραφέα απέναντι στο αντικείμενο της κριτικής.

Η αξιολόγηση μπορεί να είναι άμεση και να αφορά την αξία ενός αντικειμένου (καλό-κακό) ή την έκφραση της στάσης του συγγραφέα απέναντι στα πράγματα (θετικό-αρνητικό σχόλιο). Βασικά γλωσσικά στοιχεία αυτής της αξιολόγησης είναι τα περιγραφικά επίθετα (π.χ. δύσκολος, ωραίος, υψηλός, καινούργιος), και ειδικότερα όσα έχουν αξιολογική λειτουργία (αξιολογικά επίθετα: διαβόητος, αποκαλυπτικός, περίεργος). Μπορεί επίσης να είναι έμμεση και να αφορά τη βεβαιότητα ενός ισχυρισμού (π.χ. σίγουρος, αναγκαίος, πιθανός), την επίταση μιας κρίσης (π.χ. απόλυτος, έντονος, ιδιαίτερος) ή τη σπουδαιότητα ενός αντικειμένου (π.χ. κρίσιμος, ασήμαντος, σοβαρός). Εκτός από τα επίθετα, τα αντίστοιχα επιρρήματα παίζουν σημαντικό ρόλο στην αξιολόγηση (π.χ. υπέροχα, απολύτως, σημαντικά), όπως και συναφή ρήματα (π.χ. αξίζει, κατορθώνει, αποτυγχάνει), ουσιαστικά (π.χ. επίτευγμα, αποτυχία, υπόδειγμα), αλλά και ολόκληρες φράσεις (π.χ. είναι απαραίτητο να, δεν είναι τυχαίο ότι, παροιμίες, γνωμικά κλπ.).