3. Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι κοινωνίες γλωσσικά πολύμορφες

Από την άλλη πλευρά,

ενώ οι επίσημα δίγλωσσες ή/και πολύγλωσσες κοινωνίες στον κόσμο είναι όντως σχετικά λίγες, σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχει σημαντική γλωσσική πολυμορφία

. Και αυτό διότι συνυπάρχουν διάφορες γλωσσικές ποικιλίες. Η συμμετοχή των πολιτών στη ζωή των συγχρόνων κοινωνιών απαιτεί ικανότητα όχι μόνο στην επίσημη γλώσσα ή γλώσσες αλλά και σε ποικιλίες αυτών των γλωσσών. Ακόμη και αν διαχωρίσουμε, λοιπόν, εντελώς την γλωσσική ποικιλότητα (εντός μίας γλώσσας) από την πολυγλωσσία και πάλι το «γλωσσικό τοπίο» σε κάθε κοινωνία είναι αρκετά σύνθετο. Για παράδειγμα, η αγγλική, η ισπανική, η γαλλική και άλλες ισχυρές γλώσσες χρησιμοποιούνται ως διεθνείς σε τέτοιο βαθμό ώστε επιβάλλουν την παρουσία τους στις περισσότερες κοινωνίες (βλ., π.χ., την οδική και αστική σήμανση στην Ελλάδα). Εξ ου και στα πλαίσια θεσμών όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν αναπτυχθεί πρωτοβουλίες για την προστασία των λιγότερο ομιλούμενων (βλ. «ασθενέστερων») γλωσσών. Αυτή είναι μια όψη της γλωσσικής ανισότητας και συνδέεται με τις γλωσσικές στάσεις.