Είναι δύσκολο να βρούμε τέλεια συνώνυμα, λέξεις δηλαδή μπορούν να αντικαταστήσουν η μία την άλλη σε όλες τις χρήσεις και όλα τα περιβάλλοντα, και
ο λόγος είναι μάλλον προφανής: Ακόμα κι αν οι σημασίες μοιάζουν πολύ ή είναι ίδιες, μια γλώσσα δεν έχει λόγο να έχει δυο λέξεις με την ίδια ακριβώςχρήση.
Γι’ αυτό και πολλοί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει απόλυτη συνωνυμία. Μεταξύ διαλέκτων, βέβαια, βρίσκουμε πολλά παραδείγματα συνωνύμων: π.χ. βότσαλο καιλιλάδι (χιώτικα), αλλιώς και αδεκελιώς (κερκυραϊκά), εδώ και επά (κρητικά).