2. Από τι αποτελούνται οι λέξεις;

Ας παρατηρήσουμε ορισμένες λέξεις του λεξιλογίου της νέας ελληνικής: Π.χ.

άνθρωπος, ανθρώπου,

γράφεις, γράψαμε,

κόκκινος, κοκκινωπός, κοκκινίζω,

μαχαιράκι, μαχαιροπήρουνα,

κανονικά,

βεβαίως,

της,

αυτόν

Όλες οι παραπάνω λέξεις ανήκουν στο λεξιλόγιο της νέας ελληνικής. Διακρίνουμε όμως ότι δεν είναι όλες της ίδιας κατηγορίας, ανήκουν σε διαφορετικά μέρη του λόγου:

ñ οι λέξεις άνθρωπος, ανθρώπου, μαχαιράκι, μαχαιροπήρουνα είναι ουσιαστικά

ñ οι λέξεις κόκκινος, κοκκινωπός είναι ονόματα επίθετα

ñ οι λέξεις γράφεις, γράψαμε, κοκκινίζω είναι ρήματα οι λέξεις κανονικά, βεβαίως είναι επιρρήματα

Ø η λέξη της είναι άρθρο, και η λέξη αυτόν είναι αντωνυμία.

Ο χωρισμός σε κατηγορίες λέξεων, σε μέρη του λόγου, γίνεται με βάση ορισμένα χαρακτηριστικά που έχουν αυτές οι λέξεις. Τα χαρακτηριστικά αυτά προκύπτουν από τη μορφή και τη σημασία τους, είναι, δηλαδή, μορφολογικά χαρακτηριστικά.

Ø Οι καταλήξεις -ος -ου, -άκ-ι, -α στις λέξεις άνθρωπ-ος, ανθρώπ-ου, μαχαιρ-άκ-ι, μαχαιροπήρουν-α δείχνουν ότι αυτές είναι ουσιαστικά.

Ø Οι καταλήξεις -εις, -αμ-ε, -ίζ-ω δείχνουν ότι οι λέξεις γράφ-εις, γράψ-αμ-ε, κοκκιν-ίζ-ω είναι ρήματα κλπ.

Επομένως,

το πρώτο μορφολογικό χαρακτηριστικό που εντοπίσαμε είναι ο χωρισμός των λέξεων σε κατηγορίες.