ξέρουμε ένα σύνολο λέξεων (όπως οι λέξεις ο, Μέγας, Αλέξανδρος, πήγαινε, συχνά, στην, Ασία κλπ.) ΚΑΙ ένα σύνολο κανόνων για το πώς οι λέξεις μπορούν να συνδυαστούν
Η γνώση του
να σχηματίζει σωστά έναν άπειρο αριθμό προτάσεων (που δεν τις έχει δει ή δεν τις έχει ακούσει στο παρελθόν)
Οι κανόνες που συναπαρτίζουν τη γλωσσική ικανότητα ονομάζονται κανόνες της γραμματικής
κανόνες της φωνολογίας – που αφορούν τους σωστούς συνδυασμούς των φθόγγων και άλλους περιορισμούς ως προς την προφορά των λέξεων και των προτάσεων
κανόνες της μορφολογίας – που αφορούν τον σωστό σχηματισμό των διαφόρων τύπων των λέξεων
κανόνες της σύνταξης – που αφορούν τους σωστούς συνδυασμούς των λέξεων μέσα στις προτάσεις
κανόνες της σημασιολογίας – που αφορούν περιορισμούς στη σημασία των λέξεων και των προτάσεων
Η παραγωγικότητα αυτή συμβάλλει στο γενικότερο χαρακτηριστικό της δημιουργικότητας της ανθρώπινης γλώσσας – που την ξεχωρίζει από τα επικοινωνιακά συστήματα άλλων οργανισμών: οι ομιλητές της ανθρώπινης γλώσσας είναι ελεύθεροι να τη χρησιμοποιήσουν με όποιον τρόπο θέλουν, σε όποιες περιστάσεις κι αν βρεθούν – και μπορούν να επιδιώξουν να επιτύχουν οποιονδήποτε επικοινωνιακό στόχο
Είναι επίσης μέρος της οικονομίας της γλώσσας, καθώς με ένα πεπερασμένο αριθμό λέξεων και με ένα πεπερασμένο αριθμό κανόνων είναι δυνατό να παραχθεί ένα άπειρο πλήθος προτάσεων.