2. Δυναμικός και μουσικός τονισμός

Υπάρχουν δυο είδη τονισμού, ο δυναμικός και ο μουσικός.

Με τον δυναμικό τονισμό, το φωνήεν που παίρνει τον τόνο αρθρώνεται με μεγαλύτερη έμφαση σε σχέση με τα υπόλοιπα φωνήεντα της λέξης[Μ3] . Όπως είπαμε και μόλις παραπάνω, στις γλώσσες με δυναμικό τόνο, η διαφορετική θέση της έμφασης, μπορεί να διαφοροποιήσει σημασίες, όπως στις περιπτώσεις ώμος και ωμός ή μίσος και μισός.

Στις γλώσσες με μουσικό τονισμό, οι τόνοι χαρακτηρίζονται από το πώς ανεβοκατεβαίνει η φωνή του ομιλητή

. Ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα γλώσσας με μουσικό τονισμό είναι τα επίσημα κινέζικα (μανδαρίνικα). Σε αυτή τη γλώσσα υπάρχουν τέσσερεις διαφορετικοί τόνοι:

στον πρώτο τόνο η φωνή είναι επίπεδη,

στον δεύτερο τόνο η φωνή του ομιλητή ανεβαίνει,

στον τρίτο τόνο η φωνή κατεβαίνει και ανεβαίνει,

και στον τέταρτο τόνο η φωνή κατεβαίνει.

Οι τέσσερεις αυτοί τόνοι δημιουργούν τέσσερεις διαφορετικές λέξεις όταν εμφανίζονται στο ίδιο ηχητικό περιβάλλον. Έτσι, ανάλογα με το ποιος τόνος εμφανιστεί πάνω από το ηχητικό περιβάλλον [ma], δημιουργούνται τέσσερεις διαφορετικές λέξεις:

μητέρα με τον πρώτο τόνο [αρχείο ήχου 1 ]

κάνναβις με τον δεύτερο τόνο [αρχείο ήχου 2]

άλογο με τον τρίτο τόνο [αρχείο ήχου 3]

και κατσάδιασμα με τον τέταρτο τόνο [αρχείο ήχου 4]

(Μπορείτε να ακούσετε την πραγμάτωση κάθε λέξης, αν κάνετε κλικ πάνω στη ελληνική μετάφραση της κάθε μίας από αυτές)