2. Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του σχολίου;

Το (δημοσιογραφικό) σχόλιο δεν είναι το μόνο δημοσιογραφικό είδος που αξιολογεί και ερμηνεύει γεγονότα της επικαιρότητας. Το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, το άρθρο γνώμης, η επιφυλλίδα, το χρονογράφημα κ.ά. σχολιάζουν και αυτά την επικαιρότητα. Γι’ αυτό είναι χρήσιμο να αντιδιαστείλουμε το σχόλιο προς αυτά και να τονίσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Το σχόλιο, λοιπόν,

Ø έχει μικρή έκταση (συχνά δεν ξεπερνά τη μια παράγραφο)

Ø είναι ενυπόγραφο, σε αντίθεση με το κύριο άρθρο, γιατί ο συντάκτης του παίρνει ανοιχτά θέση απέναντι σε κρίσιμα ή αμφιλεγόμενα ζητήματα της δημόσιας ζωής

Ø η θέση του στην εφημερίδα δεν αλλάζει (είναι δηλαδή μόνιμη στήλη, κάποτε και με δικό της όνομα) και η τυπογραφική του προβολή είναι έντονη, για να αναγνωρίζεται εύκολα από τους αναγνώστες

Ø μπορεί να το συναντήσει κανείς και δίπλα σε ειδικές κατηγορίες ειδήσεων, όπως οι οικονομικές και οι αθλητικές

Ø η επικοινωνιακή του πρόθεση, σε αντίθεση με το άρθρο γνώμης, συχνά συνδυάζει την ερμηνεία και την αξιολόγηση των γεγονότων με υποδείξεις και συμβουλές για τη δέουσα συμπεριφορά ομάδων ή ατόμων σε σχέση με το συζητούμενο θέμα

Ø η δομή του παραμένει λίγο πολύ σταθερή και περιλαμβάνει: την εστίαση σε ένα γεγονός, την τοποθέτηση του συντάκτη απέναντι στο ζήτημα που εγείρει, τη στήριξή της με επιχειρήματα (όχι όμως και τεκμήρια, όπως αυτά που απαιτούνται στο κύριο άρθρο και το άρθρο γνώμης), σπανιότερα την αντίκρουση της αντίπαλης θέσης και μια κατακλείδα, πολλές φορές διδακτική

Ø ο τόνος του (νηφάλιος, επιθετικός, χιουμοριστικός κ.ά.) εξαρτάται από το είδος του γεγονότος που το πυροδότησε

Ø η γλώσσα του, τέλος, έχει την ιδιαιτερότητα της γραφής του συντάκτη.