2. Σε τι είδους κείμενα χρησιμοποιείται πειθώ;

Επειδή ακριβώς η πειθώ είναι μια ευρεία έννοια που σχετίζεται με την επίδραση στους αποδέκτες των κειμένων, κάθε χρήση της γλώσσας ενέχει μια διάσταση πειθούς, αφού δεν μιλάμε απλώς για να παραγάγουμε λόγο, αλλά συνήθως επιδιώκουμε να κάνουμε πράξεις με τον λόγο μας, που απευθύνονται ή αφορούν τους συνανθρώπους μας. Ακόμη και μια απλή διαπίστωση (π.χ. η ώρα είναι δέκα) μπορεί να έχει ως στόχο να επηρεάσει τον αποδέκτη (π.χ. ετοιμάσου γιατί αργήσαμε ή δεν χρειάζεται να βιάζεσαι), έστω και αν απλώς προσφέρει στον αποδέκτη μια πληροφορία που αλλάζει ή ενισχύει τις απόψεις του για την πραγματικότητα (π.χ. σε ενημερώνω ότι η ώρα είναι δέκα).

Με αυτή την έννοια, όλα τα είδη κειμένων μπορεί να σχετίζονται με την πειθώ (π.χ. ένα αφηγηματικό κείμενο αυξάνει την πληροφόρηση των αποδεκτών του ή μπορεί να χρησιμοποιείται για να τους προτρέψει να κάνουν κάτι). Ωστόσο, με έναν αυστηρότερο ορισμό,

τα επιχειρηματολογικά και τα παραινετικά κείμενα σχετίζονται κατεξοχήν με την πειθώ : μπορούμε να πούμε ότι με τα πρώτα επιδιώκεται να πιστέψει ο αποδέκτης τους κάτι, ενώ με τα δεύτερα επιδιώκεται να κάνει κάτι, αν και η διάκριση αυτή δεν είναι απόλυτη.

Επίσης, η πειθώ συνδέεται συνήθως με τον δημόσιο λόγο και τη μαζική επικοινωνία, περιλαμβάνοντας κείμενα όπως κηρύγματα, πολιτικούς λόγους, αγορεύσεις σε δίκες, ομιλίες σε δημόσιες εκδηλώσεις, διαφημίσεις (φυλλάδια, συνθήματα [συνθήματα και γράφιτι], διαφημιστικές εκστρατείες, αφίσες), άρθρα [άρθρο εφημερίδας] γνώμης σε εφημερίδες ή περιοδικά κ.ά.). Τέλος, ιδιωτικά κείμενα μπορεί να μεταχειρίζονται πειθώ (π.χ. μια συστατική επιστολή, μια προσωπική επιστολή με συγκεκριμένο στόχο κλπ.).