Το ύφος προκύπτει κυρίως από τις επιλογές του/της ομιλητή/τριας σε όλα τα επίπεδα της γλώσσας.
δεν | πούντιασες | καλέ | εκεί που | ήσουνα; |
μήπως | κρύωσες | Μαρία | εκεί που | ήσουν; |
… | πάγωσες | κορίτσι μου | στο μέρος που | βρισκόσουν; |
… | τουρτούριζες | Ø | στο χωριό | |
… | ξεπάγιασες | … | … | … |
κι | αποχαιρέτα | την, | την Αλεξάνδρεια | που χάνεις |
και | αποχαιρέτησε | … | την Αλεξάνδρεια | που φεύγει |
… | χαιρέτα | … | την πόλη σου | που θα χάσεις |
… | πες αντίο | … | στην πόλη | που έχασες |
… | …. | … | την εξουσία | που εγκαταλείπεις |
Μια διαφορετική προσέγγιση στο ύφος επισημαίνει ότι, εκτός από τις επιλογές που κάνει ο ομιλητής, σημαντικές είναι οι αποκλίσεις του από αυτό που αναμένουμε, το απροσδόκητο στοιχείο που δεν υπακούει στις συνήθεις γλωσσικές συμβάσεις και έτσι φέρνει στο προσκήνιο μια διαφορετική πτυχή του νοήματος.