Σχετικά με την προέλευση και τη διάδοση των γλωσσικών στάσεων, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής:

Οι στάσεις απέναντι στη γλώσσα μεταδίδονται από τη μια γενιά στην άλλη και από τη μια κοινωνική ομάδα στην άλλη ως μέρος της κοινωνικοποίησης των ανθρώπων.
Μολονότι δεν έχουν επιστημονική βάση, οι στάσεις αυτές είναι ιδιαίτερα ανθεκτικές στον χρόνο και στην αλλαγή
, καθώς πολλές από αυτές αναπαράγονται συχνά και ενισχύονται από την εκπαίδευση, τα ΜΜΕ, τον δημόσιο και τον πολιτικό λόγο.
Οι γλωσσικές στάσεις δεν είναι εύκολο να εξαλειφθούν, γιατί συνδέονται άμεσα με στοιχεία της ταυτότητας των ομιλητών/τριών και εκφράζουν κοινωνικές συγκρούσεις και ανισότητες.
Οι στάσεις απέναντι στη γλώσσα αντικατοπτρίζουν στάσεις απέναντι στους/στις ομιλητές/τριες που χρησιμοποιούν συγκεκριμένες γλώσσες, ποικιλίες ή κειμενικά είδη και στις ομάδες όπου αυτοί/ές ανήκουν.

Στα παραδείγματα που είδαμε παραπάνω, μέσα από τη γλωσσική τους χρήση, αξιολογούνται θετικά οι γάλλοι/ίδες, οι ουκρανοί/ές, οι έλληνες/ίδες, όσοι/ες μιλούν μια συγκεκριμένη τοπική διάλεκτο, οι λογοτέχνες/ιδες και όσοι/ες μπορούν να γράψουν δοκίμια ή άρθρα. Αρνητικές είναι οι αξιολογήσεις που αφορούν τους/ις γερμανούς/ίδες, τους/ις αλβανούς/ίδες, τους/ις νέους/ες, τους/ις αγρότες/ισσες, τους/τις πολιτικούς, όσους/ες χρησιμοποιούν SMS και όσους/ες, αν και δεν είναι παιδιά, χρησιμοποιούν αφηγήσεις στην καθημερινότητά τους περισσότερο από επιχειρηματολογικά κείμενα.