1. Εισαγωγή

Οι λέξεις μιας γλώσσας αποτελούνται από μορφήματα. Μια λέξη μπορεί να αποτελείται από ένα μόνο μόρφημα, οπότε ονομάζεται απλή (π.χ. χτες). Συνήθως, όμως, οι λέξεις της ελληνικής αποτελούνται από περισσότερα από ένα μορφήματα, οπότε ονομάζονται μη απλές (π.χ. εξ-ανθρωπ-ίζ-ω, ανθρωπ-άκ-ι, μαυρ-ο-κόκκιν-ος).
Όταν παρατηρήσουμε τις μη απλές λέξεις της ελληνικής, διακρίνουμε ότι αλλάζουν μορφή και περιεχόμενο με την προσθήκη διαφόρων μορφημάτων. Π.χ. από τη λέξη άνθρωπ-ος μπορούμε να φτιάξουμε τη λέξη εξ-ανθρωπ-ίζ-ω με τα κατάλληλα μορφήματα.

Οι διαδικασίες δημιουργίας νέων λέξεων ονομάζονται μορφολογικές διαδικασίες και για την ελληνική είναι η σύνθεση, η παραγωγή και η κλίση.

  Π.χ.
 
Τι συμβαίνει, όμως, στη λέξη ανθρωπ-άκ-ι; Αποτελείται από ένα λεξικό μόρφημα (ή θέμα) ανθρωπ-, από ένα κλιτικό μόρφημα -ι και από ένα μόρφημα -άκ- με το οποίο την «φτιάχνουμε» από το ανθρωπ-, δηλαδή την παράγουμε από το ανθρωπ-.

Αυτή η λέξη λέγεται παράγωγη και το -άκ- λέγεται παραγωγικό μόρφημα.

 
                    ανθρωπ-      -           ακ-                     - ι
 
Rounded Rectangular Callout: Παραγωγικό
μόρφημα
Oval Callout: Λεξικό μόρφημα 
ή θέμα
Rounded Rectangular Callout: κλιτικό 
μόρφημα
 

 
 
 
 

Διαπιστώνουμε ότι το παραγωγικό μόρφημα -άκ- της δίνει τη σημασία του υποκορισμού, δηλαδή ‘μικρός άνθρωπος’ ή ακόμα και μια υποτιμητική σημασία ‘άνθρωπος χωρίς ηθική συμπεριφορά’. Βεβαίως και η παράγωγη αυτή λέξη κλίνεται, όπως και οι πιο πολλές λέξεις της ελληνικής.