γλώσσες είναι στην πραγματικότητα συστήματα σχέσεων μεταξύ των στοιχείων που τις αποτελούν: των γλωσσικών ήχων ή αλλιώς φθόγγων, των φωνημάτων, των μορφημάτων, των λέξεων, των φράσεων, των προτάσεων. Αυτό σημαίνει ότι η ανθρώπινη γλώσσα είναι κάτι παραπάνω από τη φυσική της ύλη (τους ήχους) και το φυσικό μέσον μέσα από το οποίο μεταδίδεται (τον αέρα).
Είναι σχέσεις αφηρημένες μεταξύ των συστατικών της, σχέσεις που δεν «πιάνονται» και δεν φαίνονται· υπάρχουν όμως και καθορίζουν τη δομή της κάθεγλώσσας όπως την ξέρουμε