Είχε μεσημεριάσει και μόλις η οικογένεια είχε μετακομίσει στη ξακουστή έπαυλη Howard. [Καθώς προχωρούσαν με την άμαξα] [για να πάνε στο νέο τους σπίτι], ο αμαξάς τους ρώτησε: «Ποιος άνεμος σας φέρνει απ’ τα μέρη μας»; «Μόλις μετακομίσαμε στην πόλη» απάντησε ο κύριος Κλωντ. «Τότε πείτε μου [πού μένετε]» είπε ο αμαξάς. «Μένουμε στην έπαυλη Howard» είπε ενθουσιασμένη η κυρία Μπεθ. «Με συγχωρείτε [που σας διακόπτω], δεσποινίς Μπεθ, αλλά [όπως λέω πάντα στους πελάτες μου], να είστε πολύ προσεκτικοί» είπε και γέλασε με δυνατή και βροντερή φωνή». «Μα, γιατί κύριε Σμιθ;», τον ρώτησε με πολύ περιέργεια ο μικρός Πίτερ. «θα δεις μικρέ μου, θα δεις και θα καταλάβεις πολύ σύντομα» απάντησε εκείνος.                 [Μόλις έφτασαν και τακτοποίησαν το σπίτι], κάθισαν στο σαλόνι πίνοντας ένα ρόφημα δίπλα στο αναμμένο τζάκι. Σε λίγες ώρες η κυρία Μπεθ και ο κύριος Κλωντ έβαλαν τα παιδιά για ύπνο. [Λίγο πριν κοιμηθούν], άκουσαν τον εκκωφαντικό ήχο ενός δυνατού κεραυνού να σκίζει το σκοτεινό ουρανό.                 Ο Πίτερ σε λίγο είχε ήδη αποκοιμηθεί, μα η Αννούλα δεν έλεγε να κλείσει μάτι εκείνη την άγρια νύχτα. Ξαφνικά ακούστηκε ένας ανατριχιαστικός και διαπεραστικός ήχος από το καθιστικό. Η Αννούλα τινάχτηκε από το κρεβάτι της κι έτρεξε προς τη σκάλα, [καθώς η καρδιά της  είχε για κάθε χτύπο μια στάλα από φόβο, αγωνία και ανησυχία]. [Όσο κατέβαινε τα σκαλοπάτια], τόσο πιο πολύ ακουγόταν στα μικροσκοπικά αυτιά της ο ήχος από το πικάπ που έπαιζε μόνο του στο χώρο του καθιστικού. [Αφού κατέβηκε και το τελευταίο σκαλί της σκάλας], ακούστηκε το τρίξιμο μιας πόρτας. Η Άννα πήγε στο αποθηκάκι που ήταν δίπλα στη σκάλα [για να δει] [αν ήταν ανοιχτό κάποιο παράθυρο], [μήπως γι’ αυτό έτριζε η πόρτα]. [Μόλις μπήκε στον μικρό χώρο], είδε ότι δεξιά της υπήρχε μία μικρή και χαμηλή πορτούλα [που δεν ήξερε] [πού ακριβώς οδηγούσε], αλλά ήθελε να μάθει. Η Αννούλα ένιωσε το φόβο [να την κυριεύει] και την ανάσα ζεστή στο λαιμό της. Αμέσως η μικρή ένιωσε [ότι αυτό θα ήταν ένα μυστικό πέρασμα] [που όμως ήθελε να κρατήσει για τον εαυτό της], γι’ αυτό σκέπασε την πορτούλα πρόχειρα με ένα παλιό σεντόνι [που βρήκε εκεί] και έτρεξε γρήγορα πίσω στο κρεβάτι της. […] Η κυρία Μπεθ είχε μείνει στο σπίτι, [επειδή είχε ακόμα μερικές κούτες] να ανοίξει, [ενώ ο κύριος Κλωντ έπρεπε] [να πάει στη νέα του δουλειά στο κέντρο της πόλης]. Η μικρή Άννα έσπευσε [να πει στον Πίτερ] όλα [όσα είχαν συμβεί]. Στην αρχή ο Πίτερ νόμιζε [πως η Άννα ακόμα υπνοβατούσε], όμως εκείνη του είπε «αν δεν με πιστεύεις, ακολούθησέ με!».                 Σε λίγα λεπτά είχαν φτάσει στο μικρό χώρο, [όπου η Αννούλα είχε σκεπάσει το πορτάκι με το παλιό σεντόνι]. Ο Πίτερ δεν πίστευε στα μάτια του, [μόλις το είδε]. «Τι μπορεί άραγε να κρύβεται πια σε αυτό το παράξενο δωμάτιο;», αναρωτήθηκαν                 Δίπλα στην πορτούλα, πάνω σε ένα σκονισμένο μπαούλο είδαν μια μεταλλική ράβδο, [με την οποία τα παιδιά θα μπορούσαν] [να ανοίξουν την πορτούλα] σπάζοντας την προεξοχή [που υπήρχε στην άκρη της]. Πήραν την ράβδο και έσπασαν τη μικρή προεξοχή. [Μόλις έσπρωξαν την πορτούλα], εμφανίστηκε μπροστά στα μάτια τους ένας στενός και σκοτεινός αγωγός, γεμάτος με ιστούς αράχνης. Δεν πίστευαν στα μάτια τους. Σ’ έναν από αυτούς, ένα σημείωμα έγραφε με μεγάλα μαύρα γράμματα: «ΒΟΗΘΕΙΑ Γ.Γ.». […] Ξαφνικά η Άννα προσγειώθηκε σε ένα πολύχρωμο λιβάδι με λουλούδια, ενώ ο Πίτερ σε έναν κήπο με πολλά ξεραμένα δέντρα. Η Άννα άκουσε μια φωνή [να της ψιθυρίζει] για την καλοσύνη και την αγάπη καθώς και για το [ότι πρέπει πάντα] [να είμαστε ευχαριστημένοι] γι’ αυτά [που ήδη έχουμε], κι όχι [να στενοχωριόμαστε γι’ αυτά] [που δεν έχουμε] και [[που]θα θέλαμε να έχουμε]. Ο Πίτερ αντίθετα, άκουσε μια φωνή [να του ψιθυρίζει] [ότι δεν πρέπει] [να είμαστε άπληστοι, πλεονέκτες και εγωιστές].

[Χρονική] [Τελική]     [Πλάγια ερωτηματική]     [Αιτιολογική] [Αναφορική επιρρηματική]         [Χρονική]     [Χρονική]               [Χρονική [Αναφορική επιρρηματική]     [Χρονική]     [Τελική] [πλάγια ερωτηματική] [Πλάγια ερωτηματική] [Χρονική]   [Αναφορική ονοματική] [Πλάγια ερωτηματική] [Βουλητική] [Ειδική] [Αναφορική ονοματική]   [Αναφορική ονοματική]     [Αιτιολογική] [Βουλητική] [Εναντιωματική] [Βουλητική [Βουλητική][ Αναφορική] ονοματική] [Ειδική] [Υποθετική]     [Αναφορική επιρρηματική] [Χρονική] [Βουλητική]     [Αναφορική ονοματική] [Βουλητική] [Αναφορική ονοματική]   [Χρονική]               [Βουλητική]   [Ειδική] [Βουλητική] [Αναφορική ονοματική] [Βουλητική] [Αναφορικές ονοματικές με κατά παράταξη σύνδεση] [Βουλητική] [Ειδική] [Βουλητική]