Θεσσαλονίκη
Πόλη και πρόσφυγες
Συγκρότηση ενότητας: Δέσποινα Κακατσάκη«Ντόπιος» και «Άλλος»
«Αρχοντογιός παντρεύεται και παίρνει προσφυγούλα», λέει ένα παραδοσιακό τραγούδι. Η Θεσσαλονίκη ήταν πάντα μια πόλη υποδοχής. Όχι όμως πάντα μια κοινωνία αποδοχής. Οι πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής άκουγαν τους ντόπιους της Θεσσαλονίκης να τους αποκαλούν «τουρκόσπορους». Στην ενότητα αυτή η Ιστορία γελάει σαρκαστικά πάνω από την ευμετάβλητη ανθρώπινη μοίρα εναλλάσσοντας τις ιστορίες του διωκόμενου και του διώκτη. Τελικά τι διαφορά έχει το βλέμμα μιας προσφυγοπούλας από τη Μικρά Ασία και ενός παιδιού από το Αφγανιστάν; Και πώς μπορεί μια πόλη να χαράσσει το δρόμο της μέσα στη νεωτερικότητα, αν δεν είναι πολυπολιτισμική; Όμως ευτυχώς, παράλληλα με την έκρηξη της ρατσιστικής βίας υπάρχει πάντα και το περίσσευμα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης και το όνειρο για μια Θεσσαλονίκη που θα χωράει όλες τις διαφορές και δε θα αποκλείει το Άλλο.