Τα πρώτα χρόνια
Πρώτα χρόνια μετά τον ξεριζωμό. Πρώτα χρόνια στη νέα πατρίδα. Η πρώτη θεματική ενότητα ξεδιπλώνει την ιστορία των προσφύγων από την άφιξη μέχρι την οριστική εγκατάστασή τους στη Θεσσαλονίκη, την αποφασισμένη, τη χωρίς γυρισμό. Από την απολύμανση στο Καραμπουρνού, τα κομμένα μαλλιά των κοριτσιών και την πλήρη απομόνωση των νεοφερμένων στη στέγαση μέσα στις εκκλησίες, τα τζαμιά και τελικά τις παράγκες. Οι πρόσφυγες απλώνουν το χέρι. Δεν επαιτούν, ζητάνε το αυτονόητο: φαγητό, ρούχα, άσυλο. Από το τότε στο σήμερα. Μπορεί η σημερινή Θεσσαλονίκη να γίνει το άσυλο για τους κατατρεγμένους της σύγχρονης εποχής; Μπορεί να σπάσει τα σύνορα των γκέτο και να μετατρέψει τους συνοικισμούς σε πραγματικές γειτονιές; Άνθρωποι και σπίτια, χωματόδρομοι και πολυκατοικίες. Τα αιώνια πρώτα χρόνια μιας πόλης υποδοχής.
Από την Οδησσό και από άλλα μέρη του Καυκάσου, από την Αδριανούπολη και από άλλα μέρη της Ανατολικής Θράκης, από τη Σμύρνη και από άλλα μέρη της Μικράς Ασίας. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες συρρέουν τη δεκαετία 1914-1924 στην Ελλάδα, το μητρικό κόλπο. Η πρώτη υποενότητα από τα «Πρώτα χρόνια» εξετάζε…
Οι πρώτες ενέργειες των προσφύγων μετά την οδυνηρή άφιξη: σίτιση, στέγαση, εξασφάλιση ρούχων, αναζήτηση των αγαπημένων προσώπων και νομιμοποίηση. Βασικές ενέργειες για τις βασικές ανάγκες μιας ζωής με αξιοπρέπεια. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι σε μια σκηνή θεάτρου στεγνώνουν ασπρόρουχα…
Σταδιακά οι πρόσφυγες αρχίζουν να τακτοποιούνται και να οργανώνουν τη ζωή τους. Επιβάλλοντας κάποιες φορές την παρουσία τους και την εγκατάστασή τους καταφέρνουν να τη μετατρέψουν σε αποκατάσταση και προκοπή. Η Ε.Α.Π. παραχωρεί κατοικίες και εκτάσεις γης και σιγά-σιγά άνθρωποι και σπίτια εξελίσσοντα…
‹
›