1942

Ο κατοχικός χειμώνας 1941-42 είναι ιδιαίτερα βαρύς με τους κατοίκους των αστικών κέντρων κυρίως να πεθαίνουν από την πείνα καθώς οι κατακτητές είχαν κατασχέσει όλα τα αποθέματα σε τρόφιμα για να τα στείλουν στη Γερμανία. Από το Φθινόπωρο του 1942 ο Ερυθρός Σταυρός οργανώνει τα πρώτα συσσίτια.

Διαβάστε σχετικά:
Τα αποτελέσματα από την άρση του αποκλεισμού δεν έλυσαν το πρόβλημα. Απλώς μας ανακούφισαν λιγάκι. Τα πενήντα δράμια ψωμιού του συσσιτίου έγιναν ογδόντα και στη «νερομπλιάχ» σούπα είχε προστεθεί λίγο ρύζι. Όμως είχαν οργανωθεί καλύτερα τα μαθητικά συσσίτια.
Το δικό μας οργανώθηκε στο ισόγειο του αρχοντικού της κυρίας Αντωνιάδη. Τα πολύτιμα αντικείμενα είχαν μεταφερθεί στον πάνω όροφο και διαμόρφωσαν το χώρο σε τραπεζαρία φέρνοντας πάγκους. Το πρωί μας πρόσφεραν γάλα σε σκόνη, πολύ αραιωμένο, και κουραμάνα και το μεσημέρι που σχολούσαμε όσπρια και μία φορά στις τόσες σούπα με ελάχιστο κρέας και πατάτες.