1919

Ο Γκάντι αρχίζει το κήρυγμά του στην Ινδία. Οι Ινδοί σέβονταν και λάτρευαν τον Γκάντι. Όλο και περισσότεροι γίνονταν υποστηρικτές του. Οι Βρετανοί, ωστόσο, δεν δίσταζαν να χρησιμοποιούν βία για να επιβάλουν την πολιτική και την εξουσία τους. Μετά από μια αποκρουστική σφαγή στο Αμριτσάρ, ο Γκάντι άρχισε να κηρύττει το κίνημα της “άρνησης συνεργασίας”, σύμφωνα με την οποία οι Ινδοί δεν δούλευαν για τους Βρετανούς, αρνούνταν να πληρώσουν φόρους και δε δέχονταν να φορέσουν ρούχα φτιαγμένα στη Βρετανία. Αυτό τσάκισε την βρετανική οικονομία. Παράλληλα ενθάρρυνε τους Ινδούς να υφαίνουν τα δικά τους υφάσματα και να φορούν ρούχα φτιαγμένα απ’ αυτά.
Το κίνημα της “άρνησης συνεργασίας” διαδόθηκε ταχύτατα στην Ινδία. Ακόμα και ο Γκάντι απέκτησε έναν αργαλειό και ύφαινε μια ώρα κάθε μέρα. Ο αργαλειός έγινε το σύμβολο το κινήματός του. Πολλοί ακολούθησαν το παράδειγμά του. Σε ολόκληρη την Ινδία αντηχούσαν οι αργαλειοί που δούλευαν. Το κίνημα “άρνησης συνεργασίας” προκάλεσε εκνευρισμό στη βρετανική κυβέρνηση. Έτσι άρχισαν να συλλαμβάνουν οποιονδήποτε θεωρούσαν ύποπτο ανταρσίας. Ο Γκάντι έλεγε συνεχώς στους οπαδούς του να μην αντιδρούν με βία στις συλλήψεις, γιατί το κίνημα “άρνησης συνεργασίας” ήταν ειρηνικό και έπρεπε να παραμείνει πιστό στην αρχή της μη άσκησης βίας.