1779

Ο Κάπτεν Κουκ φτάνει με δυο πλοία to 1778 στα νησιά της Χαβάης. Πιθανώς πρόκειται για την πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίων στα νησιά αυτά. Στη δεύτερη επίσκεψή του σ’ αυτά τα νησιά ο Κάπτεν Κουκ πεθαίνει κατά τη διάρκεια μιας διαμάχης με τους ντόπιους.

Διαβάστε σχετικά:
Ο θάνατος του Πλοιάρχου Κουκ
Ο Κουκ συνέχισε τις εξερευνήσεις του. Ταξίδεψε ως το βόρειο άκρο του Καναδά, όπου συνάντησε για πρώτη φορά Εσκιμώους. Δεν ήταν καθόλου φιλικοί. Μετά πήγε στις Αλεούτιους Νήσους και διέσχισε τον Βερίγγειο Πορθμό. Τελικά, τα πλοία έφθασαν στο ακρότατο σημείο της Σιβηρίας όπου αντίκρισαν ένα τοίχο από πάγο που είχε ύψος πάνω από τρία μέτρα.
Όμως ο άνεμος, η ομίχλη και η παγωνιά είχαν κουράσει τον Κουκ που αποφάσισε να περάσει τον χειμώνα στη Χαβάη και να συνεχίσει αργότερα. Στα τέλη Νοεμβρίου 1778 η Απόφαση και η Ανακάλυψη αγκυροβόλησαν στον μαγευτικό κόλπο Κελακεκούα.
Οι Χαβανέζοι τους υποδέχτηκαν θερμά. Εβδομάδες ολόκληρες γιόρταζαν την άφιξής τους προσφέροντας στους ναύτες μεγάλες ποσότητες από φρούτα, λαχανικά και ψητά γουρουνόπουλα. Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που άρχισαν οι φιλονικίες. Ο λόγος ήταν και πάλι ο ίδιος. Οι Χαβανέζοι ένιωθαν ελεύθεροι να παίρνουν από τα υπάρχοντα των Άγγλων ότι τους άρεσε, και ο Κουκ, που η υπομονή του είχε εξαντληθεί, αποφάσισε να τους επιτεθεί για να τους τιμωρήσει για τις κλοπές. Έκανε όμως το λάθος να αγνοήσει πόσο περήφανος και δυνατός λαός ήταν οι Χαβανέζοι. Γρήγορα περικυκλώθηκαν από εξαγριωμένους άνδρες. Οι ναύτες που είχαν μείνει σκοπιά στο κατάστρωμα είδαν τον Κουκ να πέφτει μαχαιρωμένος. Η ζωή του μεγάλου Άγγλου εξερευνητή τελείωσε στις 14 Φεβρουαρίου 1779. Ήταν μόλις πενήντα χρονών.
Μια εβδομάδα αργότερα, μέσα στους καπνούς από τις ομοβροντίες των κανονιών, οι άνδρες του Τζέημς Κουκ έστειλαν την σορό του ατρόμητου θαλασσοπόρου στον υγρό τάφο του, αποχαιρετώντας με όλες τις τιμές έναν από τους μεγαλύτερους εξερευνητές όλων των εποχών.