1774

Ο Γκαίτε δημοσιεύει Τα Πάθη του νεαρού Βέρθερου, ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, το πρώτο Bildungsroman των νεότερων χρόνων. Τα Πάθη του νεαρού Βέρθερου είναι το βιβλίο που σηματοδοτεί την αρχή του ρομαντισμού ως ρεύμα στις τέχνες και τη φιλοσοφία. Ο Βέρθερος είναι νεανικό επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Γκαίτε (1749-1832) που, μόλις εκδόθηκε, το 1774, γνώρισε τεράστια επιτυχία στη Γερμανία, μεταφράστηκε σύντομα σε πολλές γλώσσες και άσκησε μεγάλη επιρροή στη ζωή, τα ήθη και τη μόδα ακόμα της εποχής, αφού υπήρξε ακόμη και κοστούμι σε στυλ Βέρθερου. Έγινε αντικείμενο μίμησης και παρωδίας και έκανε αμέσως διάσημο τον εικοσιπεντάχρονο συγγραφέα του. Ο ίδιος o Ναπολέων Βοναπάρτης το λάτρεψε, το διάβασε επτά φορές και το κουβάλησε μαζί του στην εκστρατεία του στην Αίγυπτο, αλλά και αργότερα στην εξορία του στην Αγία Ελένη. Ο δε ήρωας του βιβλίου έγινε το ίνδαλμα της νεολαίας της εποχής, που τον μιμήθηκε σε ενδυμασία και ύφος. Τα Πάθη του νεαρού Βέρθερου του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε (ή Γκέτε σε πιο απλοποιημένη γραφή) έγινε το πιο διάσημο βιβλίο της γενιάς του, μετέτρεψε τον Γκαίτε σε λογοτεχνική διασημότητα διεθνούς βεληνεκούς και κατηγορήθηκε – και απαγορεύθηκε – ως «επιβλαβές» για την ψυχική υγεία της νεολαίας.
Ο Βέρθερος, σύμβολο του κινήματος Sturm und Drang (Θύελλα και Ορμή), προδρόμου του ρομαντισμού, είναι η απόλυτη έκφραση της ευαισθησίας και της αναζήτησης της ελευθερίας του εγώ, μέσα από τη σύγκρουση του ανεξέλεγκτου πάθους και της παραφοράς με τον περίγυρο και τις κοινωνικές συμβάσεις.