1771

Ο Αντουάν Λαβουαζιέ αναλύει τη σύνθεση του αέρα. Το δεύτερο μισό του δέκατου όγδοου αιώνα σφραγίζεται γενικότερα από σημαντικές κι εντυπωσιακές προόδους στον τομέα των θετικών επιστημών. Κι ενώ στις αρχές του 18ου αιώνα ο γερμανός χημικός Σταλ υπέθετε την ύπαρξη ενός ρευστού, του φλογιστού, το οποίο αποβάλλεται υπό μορφή φλόγας όταν καίγεται ένα σώμα, στα τέλη του ίδιου αιώνα ο γάλλος χημικός Λαβουαζιέ έδειξε με ένα πείραμα εκπληκτικής απλότητας αλλά και αξιοπρόσεκτης δεξιοτεχνίας ότι τέτοιο ρευστό δεν υπάρχει και ότι κατά την καύση δεν αποβάλλεται κάποιο στοιχείο αλλά προσλαμβάνεται οξυγόνο. Λίγα χρόνια αργότερα ο Λαβουαζιέ θα αναλύσει και τη σύνθεση του νερού.
Βλ. όμως και 1794, οπότε ο διάσημος χημικός οδηγείται στη γκιλοτίνα!