1729

Ο Τζόναθαν Σουίφτ κυκλοφορεί την Σεμνή πρόταση ώστε να παύσουν τα τέκνα των φτωχών ν' αποτελούν βάρος για τους γονείς τους και τον τόπο και να καταστούν ωφέλιμα στην κοινωνία, μια σατιρική πρόταση προς τις Ιρλανδικές οικογένειες να πουλούν τα παιδιά τους ως κρέας φαγώσιμο.

Διαβάστε σχετικά:
Θέαμα όντως θλιβερό αντικρίζουν όσοι περπατούν ανά την πόλη μας την κραταιά (το Δουβλίνο) ή ανά την ύπαιθρο ταξιδεύουν, όταν βλέπουν στους δρόμους, στις οδούς και στα κατώφλια των χαμόσπιτων να συνωστίζονται ζητιάνες που σέρνουν πίσω τους τρία, τέσσερα ή έξι κουτσούβελα, όλα ντυμένα με κουρέλια, και ενοχλούν τους περαστικούς ψωμοζητώντας με απλωμένο το χέρι. Οι μανάδες αυτές, αντί να μπορούν να εργασθούν τίμια για τον επιούσιο, είναι υποχρεωμένες να περνούν όλη τους την ώρα ζητιανεύοντας πόρτα-πόρτα μια βοήθεια για τ’ άμοιρα βρέφη τους, τα οποία όταν μεγαλώσουν είτε εξελίσσονται σε κλέφτες, μια και δουλειά δεν βρίσκουν, είτε εγκαταλείπουν την προσφιλή Πατρίδα και πάνε να πολεμήσουν στον στρατό του Διαδόχου του Θρόνου της Ισπανίας, είτε μπαρκάρουν και πουλιούντα στα νησιά Μπαρμπάδος.
Νομίζω οτι όλοι συμφωνούν πως ο αξιοθαύμαστος αυτός αριθμός παιδιών, στην αγκαλιά, στην πλάτη ή στα πόδια των μανάδων τους, και συχνά των πατεράδων τους, αποτελεί στην παρούσα αξιοθρήνητη κατάσταση του βασιλείου μια πρόσθετη επιβάρυνση˙ και ως εκ τούτου οιοσδήποτε μπορέσει να εξεύρει μια δίκαιη, ανέξοδη κι εύκολη μέθοδο ώστε να γίνουν τα κουτσούβελα αυτά υγιή και χρήσιμα μέλη της πολιτείας μας, θα είναι άξιος δημόσιου επαίνου και θα τιμηθεί τουλάχιστον με ανδριάντα ως εθνικός ευεργέτης.
Πρόθεσή μου ωστόσο δεν είναι να περιοριστώ στα παιδιά των εξ επαγγέλματος ζητιάνων˙ τουναντίον, το σχέδιό μου απλώνεται σε μεγάλη κλίμακα και αγκαλιάζει όλα τα βρέφη μιας ορισμένης ηλικίας των οποίων οι γονείς είναι στ’ αλήθεια εξίσου ανίκανοι να τους εξασφαλίσουν τη διαβίωση όσο κι εκείνοι που ζητιανεύουν την ελεημοσύνη μας στους δρόμους.
….
Θα εκθέσω λοιπόν τώρα με κάθε σεμνότητα τις δικές μου σκέψεις επί του προκειμένου…

Ένας επαΐων Αμερικανός που γνωρίζω στο Λονδίνο με διαβεβαιώνει οτι ένα υγιές τροφαντό χρονιάρικο βρέφος αποτελεί την πλέον γευστική, θρεπτική και υγιεινή τροφή, είτε βραστό, είτε στο φούρνο, είτε ψητό στα κάρβουνα, είτε μαγειρευτό στην κατσαρόλα, και δεν αμφιβάλλω οτι μπορεί επίσης να σερβιριστεί ραγού ή φρικασέ.
Ως εκ τούτου, υποβάλλω με κάθε σεμνότητα εις επήκοον πάντων την πρότασή μου, οτι από τα εκατόν είκοσι χιλιάδες παιδιά που ήδη λογαριάσαμε (οτι γεννιούνται κάθε χρόνο από φτωχούς γονείς), είκοσι χιλιάδες να τεθούν κατά μέρος για αναπαραγωγή, εκ των οποίων μοναχά το ένα τέταρτο να είναι αρσενικά. … Οτι τα υπόλοιπα εκατό χιλιάδες βρέφη μόλις χρονίσουν να προσφέρονται προς πώληση στον καλό κι εύπορο κόσμο, ανά το βασίλειο, συμβουλεύοντας πάντα τη μητέρα να τ’ αφήνει να θηλάζουν μπόλικο γάλα τον τελευταίο μήνα ώστε να γίνουν τροφαντά και παχουλά, ό τι πρέπει για ένα καλό τραπέζι.