1844

Ο Αλέξανδρος Δουμάς δημοσιεύει το βιβλίο του Οι τρεις Σωματοφύλακες
«Όλοι για έναν και ένας για όλους» είναι το γνωστό σύνθημα των τριών Σωματοφυλάκων όταν κάνουν τις παλικαριές τους στη Γαλλία του 17ου αιώνα. Οι τρεις – ο μελαγχολικός Άθως, ο γενναίος και γιγάντιος Πόρθος και ο Άραμις συναντούν τον 18χρονο Γασκώνο Ντ’ Αρτανιάν και γίνονται στενοί φίλοι. Και οι τέσσερις μαζί ξεσκεπάζουν μια συνομωσία εναντίον της βασίλισσας της Γαλλίας μέσα από ξακουστές ξιφομαχίες και περιπέτειες που κάνουν αυτό το βιβλίο ένα από τα πιο γνωστά κλασικά ιστορικά μυθιστορήματα.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε συνέχειες σε κάποια εφημερίδα. Κάθε μέρα οι αναγνώστες διάβαζαν με κομμένη την ανάσα το περιπετειώδες μυθιστόρημα – ο Βασιλιάς ζητάει από τη Βασίλισσα να φορέσει στον επικείμενο χορό ένα κόσμημα, που όμως εκείνη το έχει δώσει στον εραστή της, ο οποίος έχει αναχωρήσει για την Αγγλία. Οι σωματοφύλακες έχουν ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους για να το φέρουν πίσω.

Διαβάστε σχετικά:
Το όνομα του Μπερναζού το ήξερε όλος ο κόσμος, εκτός ίσως μόνο από τον Ντ’ Αρτανιάν, γιατί σχεδόν καθημερινά έπαιρνε μέρος σε συμπλοκές.
Ο Πόρθος και ο Άραμης ήταν τόσο απορροφημένοι από το παιχνίδι τους, και ο Άθος του κοίταζε με τόση προσοχή, που δεν είδαν το νεαρό σύντροφό τους να βγαίνει. Δευτερόλεπτα αργότερα, ο Μπερναζού κατέβηκε κι αυτός. Καθώς ο Ντ’ Αρτανιάν δεν είχε καιρό για χάσιμο, κοίταξε γύρω τον έρημο δρόμο και του φώναξε:
- Φυλαχτείτε, λοιπόν κύριε!
Τα απογυμνωμένα σπαθιά άστραψαν στα χέρια τους. Ο φρουρός νόμιζε πως θα φοβερίσει τον αμάθητο νεαρό. Μα ο Ντ’ Αρτανιάν είχε κάνει τη μαθητεία του την προηγούμενη μέρα και δε σκόπευε να υποχωρήσει ούτε βήμα. Τα χτυπήματα ήταν επιδέξια και άγρια κι απ’ τις δυο μεριές. Κάποια στιγμή ο Ντ’ Αρτανιάν άγγιξε τον αντίπαλό του στον ώμο, εκείνος όμως φώναξε πως δεν ήταν τίποτα και πέρασε στην αντεπίθεση. Ο Ντ’ Αρτανιάν του κατάφερε τότε ένα δεύτερο χτύπημα και τον στρίμωξε άσχημα. Ήταν έτοιμος να του δώσει και τρίτο και να τον αποτελειώσει, όταν δύο φίλοι του φρουρού, έχοντας ακούσει τη φασαρία μέσα από τη λέσχη, ρίχτηκαν στο νικητή με τα σπαθιά στα χέρια. Την ίδια στιγμή, όμως, εμφανίστηκαν με τη σειρά τους ο Άθος, ο Πόρθος και ο Άραμης, ρίχτηκαν στους δύο φρουρούς και τους ανάγκασαν να γυρίσουν πίσω. Εκείνη τη στιγμή ο Μπερναζού έπεσε.