1906
Κοινωνική Αρμονία
Κοινωνική Αρμονία
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
http://www.papadiamantis.org/ image
O Παπαδιαμάντης μεταφέρει συχνά στα διηγήματά του σκηνές από τον κόσμο των παιδιών: είτε περιστατικά που αποκαλύπτουν την αθωότητα, την ανεμελιά, τα όνειρα, την ελευθερία και τις επιθυμίες της παιδικής ηλικίας, (πιθανώς και ως αναμνήσεις από τη δική του παιδική ηλικία στη Σκιάθο-αυτοδιηγητική αφήγηση), μια αθωότητα που δοκιμάζεται μέσα στον τραχύ κόσμο των μεγάλων είτε σκηνές που φανερώνουν την πίεση που ασκούν οι κοινωνικές καταστάσεις στα παιδιά-ήρωες με αποτέλεσμα να αναδεικνύεται η τραγική παραβίαση του φυσικού συμβολαίου και του ηθικού κανόνα που περιφρουρούν το δικαίωμα του παιδιού στη χαρά και την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας.
Μετ᾿ ὀλίγον εἰσῆλθε μικρὸς ὑπάλληλος τοῦ Γκαζιοῦ, ἀκολουθούμενος ἀπὸ παιδίον 12 ἢ 13 ἐτῶν, φορτωμένον τὴν γνωστὴν τρόμπαν, τὴν ἔχουσαν σχῆμα κώδωνος. Τὸ παιδίον, κάθιδρον, ἐφαίνετο πολὺ κουρασμένον. Ἡ ἀριστερά του ἦτο δεμένη ὅλην τὴν παλάμην, κ᾿ ἐπόνει τὴν χεῖρα• ἴσως νὰ εἶχε πληγωθῆ, εἰς τὴν ἐξάσκησιν τοῦ ἐπαγγέλματός του.
Ἐπλησίασαν εἰς τὴν γωνίαν, διὰ νὰ διορθώσουν τὸ ἀέριον. Ὁ μικρὸς ὑπάλληλος εἶπεν ἓν βραχὺ «ἐμπρός!», καὶ τὸ παιδάριον ἔβαλε τὴν ἀντλίαν κάτω, καὶ μὲ τὸ πίεστρον, μὲ τὰ δύο χέρια, τὸ πονεμένον καὶ τὸ γερόν, ἤρχισε μὲ ταχείας κινήσεις νὰ πιέζῃ καὶ ν᾿ ἀντλῇ.
‐Κοίταξε! μοῦ εἶπε πάλιν ὁ φίλος μου. Αὐτὸ (δεικνύων τὸ ἐργαζόμενον παιδίον) θὰ ἦτο τὸ ἀντίδοτον ἐκείνου (ἔδειξε τὴν ἀγέλην τοῦ Φοραμπάλλα ἀντικρύ), ἐὰν δὲν ἦτο ἐν μέρει ἀποτέλεσμά του, καὶ οὕτω μόνον θ᾿ ἀπετελεῖτο κοινωνικὴ ἁρμονία.
από τα Άπαντα, B΄, Δόμος 1982