Ινώ - Λευκοθέα

κατὰ δὲ τὴν ἐς τὸ πρυτανεῖον ὁδὸν Ἰνοῦς ἐστιν ἡρῷον, περὶ δὲ αὐτὸ θριγκὸς λίθων·πεφύκασι δὲ ἐπ᾽ αὐτῷ καὶ ἐλαῖαι. μόνοι δέ εἰσιν Ἑλλήνων Μεγαρεῖς οἱ λέγοντες τὸν νεκρὸν τῆς Ἰνοῦς ἐς τὰ παραθαλάσσιά σφισιν ἐκπεσεῖν τῆς χώρας, Κλησὼ δὲ καὶ Ταυρόπολιν εὑρεῖν τε καὶ θάψαι-θυγατέρας δὲ αὐτὰς εἶναι Κλήσωνος τοῦ Λέλεγος-, καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομα- σθῆναι παρὰ σφίσι πρώτοις φασὶν αὐτὴν καὶ θυσίαν ἄγειν ἀνὰ πᾶν ἔτος.

Στον δρόμο προς το πρυτανείο (στα Μέγαρα) υπάρχει ηρώο αφιερωμένο στην Ινώ και γύρω από αυτό λίθινος θριγκός, όπου έχουν φυτρώσει και ελιές. Και μόνοι από όλους τους Έλληνες οι Μεγαρείς ισχυρίζονται ότι η σωρός της Ινούς ξεβράστηκε στις ακτές της χώρας τους και ότι η Κλησώ και η Ταυρόπολη, τη βρήκαν και την έθαψαν -πρόκειται για τις κόρες του Κλήσωνα, του γιου του Λέλεγα. Και πρώτοι αυτοί την ονόμασαν Λευκοθέα και καθιέρωσαν προς τιμή της θυσίες μια φορά τον χρόνο. (Παυσανίας, 1 (Αττικά), 42, 7)

Η Ινώ/Λευκοθέα σώζει τον Οδυσσέα από τη θύελλα που ξεσήκωσε ο Δίας, όταν ο ήρωας ήταν πια κοντά στη γη των Φαιάκων. Τον συμβούλεψε να βγάλει τα ρούχα που του είχε δώσει η Καλυψώ και που τον βάραιναν πολύ, να απλώσει κατάστηθα «τ' αθάνατο μαντήλι» και να εγκαταλείψει το σκαρί του. Και όταν θα φτάσει κολυμπώντας στη γη των Φαιάκων να λύσει το πανί και να το αφήσει στα κύματα χωρίς όμως ο ίδιος να βλέπει (Οδ. ε 348-369).

Υπάρχει και μια άλλη Λευκοθέα, η Αλία/Λευκοθέα. Η Αλία ήταν αδελφή των Τελχίνων που μαζί με την Κάφειρα ανέθρεψαν τον Ποσειδώνα. Ο Ποσειδών ερωτεύτηκε την Αλία από την οποία απέκτησε έξι αρσενικά παιδιά και μια κόρη, τη Ρόδο. Τα παιδιά αυτά εμπόδισαν την Αφροδίτη που ταξίδευε από τα Κύθηρα στην Κύπρο να προσορμιστεί. Η θεά τους έριξε μανία και στην αλλοφροσύνη τους βίασαν τη μητέρα τους και διέπραξαν πολλές βιαιότητες σε βάρος των ντόπιων. Όταν ο Ποσειδών έμαθε τις ντροπές τους, τους έκρυψε κάτω από τη γη και ονομάστηκαν Προσηώοι δαίμονες (=ανατολικοί). Η Αλία έπεσε μόνη της στη θάλασσα, μετονομάστηκε σε Λευκοθέα και δέχτηκε θεϊκές τιμές από τους ντόπιους.