Οι ορφικοί για τη ζωή μετά τον θάνατο

Πες: «είμαι παιδί της Γης και του έναστρου Ουρανού.

Στέγνωσα από τη δίψα και πεθαίνω. Γι' αυτό δώστε μου γρήγορα

κρύο νερό, απ' αυτό που κυλάει απ' της Μνημοσύνης τη λίμνη».

Κι οι βασιλιάδες που είναι κάτω από τη γη θα σε σπλαχνιστούν,

και θα σου δώσουν να πιεις από τη λίμνη της Μνημοσύνης.

Και δρόμο παίρνεις πολυσύχναστο, δρόμο ιερό,

που κι άλλοι μύστες και βακχευτές ξεακουστοί πορεύονται.

(Kirk, απ. 29)