Τα λύτρα του Πρίαμο για τον σκοτωμένο Έκτορα

[…] από τ' αρμάρια του εσήκωσε τα ωραία

σκεπάσματα και δώδεκα πέπλους λαμπρούς επήρε.

Και χλαίνες δώδεκα μονές, και τάπητες ομοίως

και τόσα επανωφόρια, τόσους κοντά χιτώνες

και δέκ' ακόμη τάλαντα χρυσάφι ζυγισμένο,

τέσσερους λέβητες και ομού δυο τρίποδες που ελάμπαν

κι ένα ποτήρι υπέρλαμπρο, βαρύτιμο που οι Θράκες

του είχαν δωρήσει τον καιρόν που επήγε απεσταλμένος·

και μηδ' εκείνο εκράτησεν ο γέρος, τόσην είχε

λαχτάραν το αγαπητό παιδί να ξαγοράσει.

(Όμ., Ιλ. Ω 228-237, μετ. Ι. Πολυλάς)