Ο Τειρεσίας τοξότης

 

Ο Κρέοντας απευθύνεται στον Τειρεσία και τον κατηγορεί, γιατί τον έχει βάλει στο σημάδι:

 

Ὦ πρέσβυ, πάντες ὥστε τοξόται σκοποῦ

τοξεύετ᾽ ἀνδρὸς τοῦδε, κοὐδὲ μαντικῆς

ἄπρακτος ὑμῖν εἰμι…

[Άκουσε, γέρο, εσείς όλοι απάνω σ' ένανε,

εμένα σημαδεύετε.

σαν σκοπευτές και δε μου λείψανε

από πάνω μου οι προφητείες.]

 

Ο Τειρεσίας πετάει την αλήθεια στον Κρέοντα σαν βέλος που πληγώνει την καρδιά:

 

Τοιαῦτά σου, λυπεῖς γάρ, ὥστε τοξότης

ἀφῆκα θυμῷ καρδίας τοξεύματα

βέβαια, τῶν σὺ θάλπος οὐχ ὑπεκδραμῇ.

[σαν τοξότης σούριξα σαϊτιές στην καρδιά,

που δε θα παν χαμένες, γιατί δε θα ξεφύγης τη φλόγα τους.]

 

(Σοφ., Αντ. 1033-35, 1084-86, μετ. Κ. Χρηστομάνος)