Ο Καινέας στην Ιλιάδα

Και ακούσετέ με, ότ' είσθε σεις κι οι δυο νεότεροί μου,

ότι με άνδρες έσμιξα πολύ καλύτερούς σας,

σ' άλλους καιρούς και αυτοί ποσώς δεν μ' εκαταφρονούσαν.

Άνδρες δεν είδα ή θα ιδώ ποτέ μου ωσάν εκείνους,

Πειρίθοον και Δρύαντα, καλόν λαών ποιμένα,

Καινέα και Εξάδιον, Πολύφημον τον θείον

και ακόμα τον ισόθεον Θησέα τον Αιγείδην,

ωσάν αυτούς ανίκητοι θνητοί δεν γεννηθήκαν,

σφόδρ' ανδρειωμένοι εμάχονταν με σφόδρ' ανδρειωμένους,

μ' άγρια θεριά βουνίσια, και, ω θαύμα, τ' αφανίσαν·

(Ιλ. Α 262-268, μετ. Ι. Πολυλάς)