Διός και Ερμού συνομιλία περί Ιούς

ΖΕΥΣ: Ερμή, γνωρίζεις την κόρην του Ιανάχου, την ωραίαν εκείνην;

ΕΡΜ.: Την Ιώ, μάλιστα.

ΖΕΥΣ: Δεν είναι πλέον κόρη, αλλά δάμαλις

ΕΡΜ.: Τρομερόν! Και πώς μετεμορφώθη ούτω;

ΖΕΥΣ: Η Ήρα εζηλοτύπησε και την μετεμόρφωσε. Αλλά δεν περιωρίσθη μόνον να της κάμη αυτό το κακόν· εμηχανεύθη και κάτι άλλο δια την δυστυχή εκείνην. Την παρέδωκεν εις ένα βουκόλον πολυόμματον, Άργον ονομαζόμενον, ο οποίος την συνοδεύει εις την βοσκήν και την επιτηρεί μένων άυπνος.

ΕΡΜ.: Τι πρέπει λοιπόν ημείς να πράξωμεν;

ΖΕΥΣ: Να πετάξης κάτω εις την Νεμέαν -εκεί δε κάπου διατρίβει ο Άργος με την δάμαλιν- και αυτόν μεν φόνευσε, την δε Ιώ μετάφερε εις την Αίγυπτον και κάμε την Ίσιν. Και του λοιπού ας είνε θεότης των εκεί, ας προκαλή τας πλημμύρας του Νείλου, ας πέμπη άνωθεν τους ανέμους και ας προστατεύη τους ταξιδεύοντας. (Λουκ., Θεών διάλ. 3, μετ. Ι. Κονδυλάκη)