Η μεταμόρφωση του Φιλήμονα και της Βαυκίδας

κι όταν μαζί φτασμένους στα στερνά τους βάραιναν των γηρατειών οι χρόνοι,

μια μέρα όπου κάθονταν μπροστά στα σκαλοπάτια, στου ναού τη θύρα

και πιάσαν να μιλάν για τα παλιά, για τη ζωή και την κοινή τους μοίρα,

ολόγυρα στου γέρου το κορμί τυλίγονταν τα φύλλα και οι κλώνοι,

και στη Βαυκίδα ολόγυρα κι αυτός τη φυλλωσιά θωρούσε να φουντώνει.

Ανέβαινε στα μάτια η φυλλωσιά, και θέριευε κι απλώνονταν το θάμα,

το «χαίρε» μόνο πρόκαναν να πουν, κι αυτό το «χαίρε» το 'πανε αντάμα.

Ο θρύλος τους ακόμη ζωντανός, κι ως σήμερα στης λαγκαδιά το κέντρο

οι ντόπιοι δείχνουν δίδυμο κορμό και δίδυμο στη μνήμη τους το δέντρο.

(Οβ., Μεταμορφώσεις 8. 712-720, μετ. Θ.Δ. Παπαγγελής)