Το λουτρό της Άρτεμης

Από δεξιά μια γάργαρη πηγή ανάβλυζε νεράκι που η συρμή του

κελάρυζε σε λάκκωμα πλατύ ζωσμένο ένα γύρο από γρασίδι.

Εδώ το 'χε συνήθειο η θεά των ρουμανιών, κατάκοπη απ' τη θήρα,

το άχραντο παρθενικό κορμί να λούζει στο κρυστάλλινο το νάμα.

Έφτασε, όπως πάντα, στην πηγή. Έδωσε ευθύς σε μιαν από τις νύμφες,

υπεύθυνη για την αραματωσιά, το δόρυ, τη φαρέτρα και το τόξο.

Απόθεσε το πέπλο της μετά στο απλωμένο μπράτσο κάποιας άλλης,

της λύσαν τα σαντάλια άλλες δυο, και η Κροκάλη, απ' όλες τους πιο άξια,

της Άρτεμης την κόμη που λυτή σκορπίζονταν στους ώμους και την πλάτη

τη μάζεψε σε κότσο - τα μαλλιά της ίδιας της Κροκάλης ήταν σκόρπια.

(Οβ., Μετ. 3. 161-170, μετ. Θ.Δ. Παπαγγελής)