Η οργή του Κρέοντα για τις προφητείες του Τειρεσία

ΤΕΙ.

Πόσο είναι η γνώση το πιο πρώτο απ' όλα.

ΚΡ.

Όσο, φαντάζομαι, η ανεμυαλιά
το πιο χειρότερο είναι.

ΤΕΙ.

Κι όμως είσαι
απ' αυτή την αρρώστια εσύ γεμάτος.

ΚΡ.

Δε θέλω σ' ένα μάντη ν' απαντήσω
κι εγώ μ' άσκημη γλώσσα.

ΤΕΙ.

Όμως το κάνεις
όταν μου λες πως ψέματα μαντεύω.

ΚΡ.

Γιατ' είναι φιλοχρήματη όλη η φάρα
των μάντηδων.

ΤΕΙ.

Μα και των βασιλιάδων
τ' αδιάντροπ' αγαπά τα κέρδη.

ΚΡ.

Ξέρεις
πως όσα λες τα λες σε βασιλιάδες;

ΤΕΙ.

Το ξέρω, αφού την πόλη έχεις σώση
χάρη σε μένα.

ΚΡ.

Σοφός μάντης είσαι
μα τ' άδικ' αγαπάς.

ΤΕΙ.

Θα μ' αναγκάσης
να βγάλω όσα στο νου φυλάω κλεισμένα.

ΚΡ.

Βγάλε τα, φτάνει μην τα λες για κέρδος.

ΤΕΙ.

Ώστε εγώ τέτοιος φαίνομαι για σένα;

ΚΡ.

Μάθε πως την ιδέα μου δε θ' αλλάξης.

(Σοφ., Αντ., στ. 1050-1063, μετ. Ι. Γρυπάρης)