Στον Ποσειδώνα

Αρχή κάνω στο άσμα μου για τον θεό τον μέγα Ποσειδώνα,

τον που τη γη κινεί και την αδάμαστη θάλασσα,

τον θαλασσινό, του Ελικώνα τον κύριο και των πλατιών Αιγών.

Διπλά σε τίμησαν, κοσμοσείστη οι θεοί,

τ' άλογα να δαμάζεις και τα πλοία να σώζεις.

Χαίρε, Ποσειδώνα με τα μαύρα μαλλιά, που τη γη κρατείς,

με ευμενή διάθεση, μακάριε, βοήθα αυτούς που ταξιδεύουνε στη θάλασσα.

(Μετ. Φιλολογική ομάδα Κάκτου)