Κι αλί μου, αλί, την πόλη με του Κάδμου τ' όνομα

προστάτεψε, Άρη, και πατέρας φανερώσου!

Κι εσύ Αφροδίτη, της γενιάς μου η πρωτομάνα,

βοήθα· δικό σου αίμα κυλάει

στις φλέβες μας, και δεήσεις θεαγρίκητες

φωνάζοντας σε προσκυνάμε!

(Αισχ., Ἑπτὰ ἐπὶ Θήβας 104-107, 135-130)