Ο Απόλλωνας τιμωρός των Αχαιών

Ευχήθη [ο Χρύσης] και ως τον άκουσεν ο Φοίβος ο Απόλλων,

κατέβη από τες κορυφές του Ολύμπου θυμωμένος,

με τόξον και μ' ολόκλειστην φᾳρέτραν εις τους ώμους.

Εβρόντησαν επάνω του τα βέλη ως εκινήθη

ο χολωμένος και ώμοιαζε την νύκτα, ως προχωρούσε.

Των πλοίων κάθισε άντικρυ και απόλυσε το βέλος

και αχός εβγήκε τρομερός απ' τ' ασημένιο τόξο·

και αφού τους σκύλους έπληξε και τα μουλάρια πρώτα,

εις τους ανθρώπους έριχνε τα πικροφόρ' ακόντια

αδιάκοπα· και των νεκρών παντού πυρές εκαίαν.

Τα θεία βέλη στον στρατόν πετούσαν εννιά μέρες,

(Όμ. Ιλ. Α, 43-53, μετ. Ι. Πολυλάς)