Η Λητώ παρακαλά την άγονη Δήλο

Δήλο, αν θέλεις να γίνεις τόπος γέννας του γιου μου,

του Φοίβου του Απόλλωνα, και λαμπρό να του στήσεις

ναό· κανείς δε σ' αγγίζει, κακό δε θα σου κάνει·

δε θα βγάζεις σοδειά, φυτά άπειρα δε θα βγάζεις.

Αν όμως του μακριρίχτη Φοίβου ναό διαθέτεις,

όλοι οι θνητοί θα κουβαλούν πολλών βοδιών θυσίες,

θα συγκεντρώνονται εδώ, θα έχεις πάντα κνίσα

απ' τα παχιά τα κρέατα· θα 'σαι προστατευμένη

από ξένα χέρια, καθώς άγονο χώμα έχεις.

(Ομηρικός Ύμνος εις Απόλλωνα, 51-60, μετ. Θ. Γ. Μαυρόπουλος)