Η γέννηση του Απόλλωνα

Κι ως πήγαινε η λοχεύτρια Ειλείθυια προς τη Δήλο,

τότε κι ο τοκετός έσφιξε τη Λητώ κι ήθελε να γεννήσει.

Αγκάλιασε τον φοίνικα και στήριξε τα γόνατα

στο τρυφερό λιβάδι, και η γη από κάτω της μειδίασε·

και σαν αυτός ήρθε στο φως, όλες μαζί αλαλάξαν οι θεές.

Τότε λοιπόν ω φωτοδότη Φοίβε σ᾽ έλουσαν οι θεές

με πεντακάθαρο νερό

αγνά και άμωμα και σε ύφασμα λευκό σε σπαργανώσαν

λεπτοΰφαντο καινούργιο· και σε χρυσή φασκιά σε τύλιξαν.

Ούτε και θήλασε η μητέρα του τον χρυσότοξο Απόλλωνα,

αλλά η Θέμις νέκταρ κι αμβροσία θεόγευστη

πρόσφερε με τ᾽ αθάνατά της χέρια· τότε χάρηκε η Λητώ

που τεκνοποίησε ρωμαλέο και τοξοφόρο γιο.

(Ομηρικός Ύμνος εις Απόλλωνα, 115-126, μετ. Δ.Π. Παπαδίτσας - Ε. Λαδιά)