Ανδρόγεως, Νίσος, Σκύλλα
Ο ίδιος επέστρεψε στην Αθήνα και τέλεσε τον αγώνα των Παναθηναίων, στον οποίο ο γιος του Μίνωα Ανδρόγεως τους νίκησε όλους. Ο Αιγέας τον έστειλε εναντίον του ταύρου του Μαραθώνα, από τον οποίο σκοτώθηκε. Κάποιοι πάλι λένε ότι, πηγαίνοντας για τη Θήβα, για να πάρει μέρος στους αγώνες του Λάιου, οι συναγωνιστές του του έστησαν ενέδρα, επειδή τον ζήλευαν, και τον σκότωσαν. Ο Μίνωας, στον οποίο έφτασε το μήνυμα του θανάτου την ώρα που θυσίαζε στην Πάρο για τις Χάριτες, πέταξε από το κεφάλι του το στεφάνι και σταμάτησε τον αυλό, όμως τέλεσε τη θυσία όπως έπρεπε· γι' αυτό ακόμη και σήμερα θυσιάζουν στις Χάριτες χωρίς αυλούς και στεφάνια. Ύστερα από λίγο καιρό, επειδή ήταν θαλασσοκράτορας, πολέμησε με στόλο εναντίον της Αθήνας και κυρίευσε τα Μέγαρα, που είχαν τότε βασιλιά τον Νίσο, και σκότωσε τον Μεγαρέα, γιο του Ιππομένη από την Ογχηστό, που είχε έρθει σύμμαχος του Νίσου. Πέθανε και ο Νίσος με προδοσία της κόρης του. Αυτός δηλαδή είχε στην κορυφή του κεφαλιού μια πορφυρή τρίχα που αν του την ξερίζωναν υπήρχε χρησμός ότι θα πεθάνει· αλλά η κόρη του, η Σκύλλα, επειδή ερωτεύτηκε τον Μίνωα, του έβγαλε την τρίχα. Όταν ο Μίνωας κυρίευσε τα Μέγαρα, έδεσε την κόρη από τα πόδια στην πρύμνη και την έπνιξε στη θάλασσα.
Και επειδή ο πόλεμος τραβούσε σε μάκρος, μη μπορώντας να καταλάβει την Αθήνα, προσευχήθηκε στον Δία να εκδικηθεί τους Αθηναίους. Και καθώς έπεσε στην πόλη πείνα και αρρώστεια, αρχικά οι Αθηναίοι, ακολουθώντας έναν παλιό χρησμό, έσφαξαν στον τάφο του Κύκλωπα Γεραίστου τις κόρες του Υάκινθου, την Ανθηίδα, την Αιγληίδα, τη Λυταία και την Ορθαία· πατέρας τους ήταν ο Υάκινθος που είχε έλθει από τη Σπάρτη και κατοικούσε στην Αθήνα. Επειδή όμως δεν είδαν κανένα όφελος από τη θυσία, ζήτησαν χρησμό πώς θα γλιτώσουν. Και ο θεός τους απάντησε να ικανοποιήσουν κάθε αίτημα που θα πρόβαλλε ο Μίνωας. Έστειλαν λοιπόν ανθρώπους στον Μίνωα ότι του έδιναν το δικαίωμα να ζητήσει την ικανοποίηση που ήθελε. Και ο Μίνωας αξίωσε να στέλνουν άοπλους επτά νέους και άλλες τόσες νέες τροφή στον Μινώταυρο. (Απολλόδωρος 23.209-213)