ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΒΑΣΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός 

H γλώσσα των νέων [Β9] 

Γιάννης Ανδρουτσόπουλος (2001) 

Κείμενο 9: Schlobinski, P., Kohl, G. & I. Ludewigt 1993. Jugendsprache. Fiktion und Wirklichkeit. Opladen: Westdeutscher Verlag, σελ. 204-205.©

Οι αναλύσεις των συνεντεύξεων για τις γλωσσικές στάσεις δείχνουν ένα διαφοροποιημένο επίπεδο σκέψης των νέων σε ό,τι αφορά το γλωσσικό τους στιλ και αυτό των ενηλίκων. Οι νέοι με τους οποίους μιλήσαμε αναφέρθηκαν σε γλωσσικά γνωρίσματα όχι μόνο του δικού τους τρόπου έκφρασης, αλλά και αυτού των γονιών και δασκάλων, και αναλογίστηκαν τη γλωσσική τους συμπεριφορά σε σχέση με την περίσταση της επικοινωνίας και τον συνομιλητή τους.

Ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι οι ίδιοι οι νέοι θεωρούν τη γλώσσα των νέων ναι μεν ως έναν αυτονόητο τρόπο έκφρασης της νεανικής ομάδας, αλλά όχι ως το μοναδικό γλωσσικό μέσο επικοινωνίας. Η γλώσσα των νέων φανερώνεται σε ορισμένες εκφράσεις και σχήματα λόγου που χρησιμοποιούνται στην ομάδα των συνομηλίκων: ορισμένα συνομιλιακά και ενισχυτικά (επιτατικά) μόρια, αγγλισμούς, νέους σχηματισμούς ή μεταλλαγές λέξεων. Το νεανικό στιλ ομιλίας σπάνια χρησιμοποιείται ρητά ως μέσο διαφοροποίησης από τους ενηλίκους. Αντίθετα, οι νέοι εκμεταλλεύονται τις δυνατότητες που τους παρέχονται για δημιουργική γλωσσική χρήση και γλωσσικό πειραματισμό. […]

Η εικόνα που έχουν οι ερωτηθέντες μαθητές για την γλώσσα των ενηλίκων είναι πλατιά. Οι κρίσεις εκτείνονται από εκτιμήσεις αποδοχής όπως εντάξει και μια χαρά έως την αρνητική στάση, π.χ. ακατανόητη και βαρετή. Πολλοί μαθητές προσάπτουν στη γλώσσα των μεγάλων ιδιότητες όπως κανονική, ευγενική και σωστή, καθορίζοντάς την έτσι ως την κανονική γλώσσα της ευρύτερης κοινωνίας. Ωστόσο οι περισσότεροι μαθητές δυσκολεύτηκαν να δώσουν μια ακριβέστερη περιγραφή. Καθώς συνδέουν τη γλώσσα των ενηλίκων με συγκεκριμένα γνωστά τους πρόσωπα, μερικοί νέοι διακρίνουν τόσες ενήλικες γλώσσες όσοι και οι ενήλικοι που γνωρίζουν. Ακόμη και μέσα στην ίδια οικογένεια χρησιμοποιούνται διάφορα στιλ ομιλίας. Οι συνομιλητές μας αναφέρονται σε μητέρες που χρησιμοποιούν "πότε-πότε" νεανικές εκφράσεις, ενώ ο πατέρας περιγράφεται ως ο "παλιομοδίτης" που "δεν βάζει τέτοια λόγια στο στόμα του". Έτσι δεν ξενίζει το ότι μερικοί νέοι δεν διαπιστώνουν και τόσο μεγάλες διαφορές ανάμεσα στη δική τους γλώσσα και αυτή των ενηλίκων…

Μετάφραση-προσαρμογή: Γ. Ανδρουτσόπουλος

Τελευταία Ενημέρωση: 16 Ιούν 2010, 11:24