Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 5 εγγραφές [1 - 5] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- τέκνο το [tékno] Ο39 : 1. (λόγ.) παιδί2: Γνήσιο / νόθο ~. ΠAΡ έκφρ. αμαρτίαι γονέων* παιδεύουσι τέκνα. 2α. Πνευματικό ~, αυτός που μορφώνεται ή καθοδηγείται από κπ.: Οι μαθητές είναι τα πνευματικά τέκνα του δασκάλου. Οι πιστοί είναι τα πνευματικά τέκνα της εκκλησίας. ~ μου!, προσφώνηση κληρικού σε πιστό. || πνευματικό δημιούργημα, π.χ. λογοτεχνικό, καλλιτεχνικό ή επιστημονικό έργο. ΦΡ και συ τέκνον Bρούτε, σε στενό συνεργάτη ή σε αγαπητό πρόσωπο που συμπεριφέρθηκε άσχημα, με προδοτικό τρόπο. β. (με γεν. τοπων.) για να δηλώσουμε την καταγωγή κάποιου: Ο Mέγας Aλέξανδρος, το ένδοξο ~ της Mακεδονίας. Ο Bενιζέλος είναι το μεγάλο ~ της Kρήτης. || Tα τέκνα της Ερήμου, ο αραβικός λαός.
[λόγ. < αρχ. τέκνον]
- τεκνό το [teknó] Ο38 : (λαϊκ.) 1. για όμορφο αγόρι, εφηβικής ηλικίας: Είδες το ~ που πέρασε; || (επέκτ.) για κάθε όμορφο και νεαρό άτομο. 2. ερωτικός σύντροφος ομοφυλοφίλου.
[τσιγγ. tikno (στη σημ. 2) ίσως παρετυμ. τέκνο]
- τεκνογονία η [teknoγonía] Ο25 : (λόγ.) η γέννηση, η απόκτηση παιδιών.
[λόγ. < αρχ. τεκνογονία]
- τεκνοποίηση η [teknopíisi] Ο33 : η ενέργεια του τεκνοποιώ, η απόκτηση παιδιών.
[λόγ. < ελνστ. τεκνοποίη(σις) -ση]
- τεκνοποιώ [teknopió] Ρ10.9α : (λόγ.) γεννώ, αποκτώ παιδιά.
[λόγ. < αρχ. τεκνοποιῶ]
