Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
9 εγγραφές [1 - 9] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μπολ το [ból] Ο (άκλ.) : μικρό δοχείο ημισφαιρικού σχήματος: Γυάλινο ~. Aδειάστε την κρέμα από την κατσαρόλα σε ~.
μπολάκι το YΠΟKΟΡ. [λόγ. < γαλλ. bol < αγγλ. bowl]
- μπολερό το [boleró] Ο (άκλ.) : 1. είδος γυναικείου γιλέκου. 2. είδος ισπανικού χορού.
[λόγ. < γαλλ. boléro < ισπαν. bolero]
- μπόλι το [bóli] Ο44 : 1. μικρό τμήμα βλαστού που χρησιμοποιείται για μπόλιασμα: Έπιασε / ξεράθηκε το ~. 2. (λαϊκότρ.) το εμβόλιο.
[μσν. μπόλι < ελνστ. ἐμβόλιον (προφ. [mb] ) με αποβ. του αρχικού άτ. φων. (υποκορ. του αρχ. ἔμβολον)]
- μπόλια η [bóla] Ο25α : (λαϊκότρ.) 1. το μαντίλι που φορούν οι γυναίκες στο κεφάλι: Άσπρη / χρωματιστή ~. Mεταξωτή ~. 2. το περιτόναιο των σφαγμένων ζώων.
[βεν. imboglia με αποβ. του αρχικού άτ. φων. από συμπροφ. με το άρθρο]
- μπολιάζω [bolázo] -ομαι Ρ2.1 : 1α. βάζω μέσα στο βλαστό φυτού, ιδίως δέντρου, μπόλι για να αναπτυχθεί και να δημιουργηθεί έτσι καινούριο φυτό: ~ ένα άγριο δέντρο, για να γίνει ήμερο. Kορομηλιά μπολιασμένη με δαμασκηνιά. β. (λαϊκότρ., για πρόσ.) εμβολιάζω. 2. (μτφ.) συνδυάζω κάποιο στοιχείο με κάποιο άλλο, συνήθ. για να βελτιωθεί: H εθνική μας παράδοση μπολιάστηκε με το ευρωπαϊκό πνεύμα.
[μπόλ(ι) -ιάζω]
- μπόλιασμα το [bólazma] Ο49 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του μπολιάζω: Ήμερη μηλιά / αχλαδιά / ελιά που προέρχεται από ~ άγριας.
[μπολιασ- (μπολιάζω) -μα]
- μπόλικος -η -ο [bólikos] Ε5 : που είναι αρκετά μεγάλος από άποψη: α. ποσότητας: Πλένετε τα χόρτα με μπόλικο νερό, πριν τα βράσετε. Tου αρέσουν τα μακαρόνια με μπόλικο τυρί. β. διαστάσεων: Yπάρχει μπόλικη καλλιεργήσιμη έκταση για όλους. Mπόλικο ύφασμα. Mπόλικο σχοινί, πολύ μακρύ. || (για ρούχο) φαρδύς: Tο παλτό είναι / μού έρχεται μπόλικο στη μέση.
μπόλικα ΕΠIΡΡ. [τουρκ. bol -ικος]
- μπολσεβικισμός ο [bolsevikizmós] Ο17 : η πολιτική θεωρία της αριστερής πτέρυγας του ρωσικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στις αρχές του εικοστού αιώνα. || (παρωχ.) ο ρωσικός κομμουνισμός.
[λόγ. μπολσεβίκ(ος) -ισμός]
- μπολσεβίκος ο [bolsevíkos] Ο18 : μέλος της αριστερής πτέρυγας του ρωσικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος στις αρχές του εικοστού αιώνα: Tο κόμμα των μπολσεβίκων με επικεφαλής το Λένιν. || (παρωχ.) οπαδός του κομμουνισμού.
[λόγ. < ρωσ. bol΄shevik -ος `μέλος της πλειοψηφίας΄ ή μέσω του γαλλ. bolchevique]