Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- λόγος ο [lóγos] Ο18 πληθ. και λόγια κυρίως στις σημ. I3, 6, 7 : I1. η δυνατότητα, η ικανότητα του ανθρώπου να μιλάει και να διατυπώνει τη σκέψη του· ομιλία: Ενδιάθετος* / έναρθρος* ~. Ο ~ διακρίνει τον άνθρωπο από τα ζώα. Ο ~ συντέλεσε στην εξέλιξη του ανθρώπου. 2. σύστημα έκφρασης και επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων· γλώσσα: Προφορικός / γραπτός ~. Tα μέρη του λόγου. Ευθύς / πλάγιος ~. Ο ομιλητής έχει ευχέρεια λόγου / το χάρισμα του λόγου. 3. καθετί που λέει κάποιος, λέξη, φράση, κουβέντα: Θέλω να σου πω δυο λόγια. Πες το με δικά σου λόγια. Δε βρίσκω / δεν έχω λόγια να σ΄ ευχαριστήσω. Δεν ακούς καλό λόγο απ΄ αυτόν. Aντάλλαξαν βαριά / πικρά λόγια. Tα τελευταία του λόγια πριν πεθάνει. Προσπάθησα να μεταφέρω ακριβώς τα λόγια του. Λέω / ακούω καλά / κακά λόγια για κπ. (έκφρ.) (λέω) μεγάλα* / κούφια* / παχιά* λόγια. έρχομαι* στα λόγια κάποιου. που λέει* ο ~ ή ο ~ το λέει*. λίγα λόγια και καλά, η συντομία είναι αρετή. άλλα λόγια ν΄ αγαπιόμαστε, ας αλλάξουμε συζήτηση. μ΄ ένα λόγο / με δυο λόγια, συνοπτικά. μ΄ άλλα λόγια, με διαφορετικό τρόπο έκφρασης, δηλαδή. χάνω τα λόγια μου μαζί σου, συζητώ μάταια, χωρίς αποτέλεσμα. χάνω* τα λόγια μου. ένας ~ είναι (αυτός), εύκολο να το πεις, δύσκολο να γίνει. μεγάλος ~: α. με σημαντικό, ουσιαστικό περιεχόμενο. β. καυχησιολογία, κομπορρημοσύνη κενή περιεχομένου. λόγου χάρη / χάριν (λ.χ.), για παράδειγμα. έχω / λέω τον τελευταίο* λόγο. παίρνω* από κπ. λόγια. παίρνω το λόγο μου πίσω, αθετώ την υπόσχεσή μου. || (ως προειδοποίηση, απειλή) λίγα τα λόγια σου! ΦΡ λόγια του αέρα* / της καραβάνας*. κάποιος τρώει* τα λόγια του. μασάω* τα λόγια μου. βάζω κπ. στα λόγια, τον ερεθίζω, τον διεγείρω, τον παρακινώ. παίζω* με τα λόγια. τέτοια* ώρα, τέτοια λόγια. ΠAΡ Ο ~ σου με χόρτα σε* και το ψωμί σου φα το. Mεγάλη μπουκιά* φάε, μεγάλο λόγο μην πεις. || παροιμία, γνωμικό, απόφθεγμα: Ένας παλιός / σοφός ~ λέει
|| σε αντίθεση προς την πράξη, προς τα έργα: Όχι μόνο λόγια, θέλω και έργα / πράξεις. Mόνο / όλο λόγια είσαι. Kάνει το παλικάρι μόνο στα λόγια. ΦΡ μένω στα λόγια, δεν καταφέρνω να υλοποιήσω κτ. ΠAΡ ΦΡ τα πολλά (τα) λόγια είναι φτώχεια, η δράση φέρνει αποτέλεσμα. 4. επεξεργασμένη έκφραση με στόχο: α. την παραγωγή, τη δημιουργία αισθητικού αποτελέσματος· λογοτεχνία: Πεζός / έμμετρος / ποιητικός ~. β. τη διατύπωση διανοημάτων: Επιστημονικός / πολιτικός / φιλοσοφικός / εμπειρικός / τεχνοκρατικός ~. 5α. εκτενής ομιλία μπροστά σε ακροατήριο για την ανάπτυξη ενός θέματος· αγόρευση: Bγάζω / εκφωνώ λόγο. Πανηγυρικός / πολιτικός / δικανικός ~. Έβγαλε ένα σύντομο λόγο για την επέτειο της ημέρας / για τα αγαθά της αποταμίευσης. Έκατσε στο γραφείο του κι ετοίμασε το λόγο του. Εκφώνησε βαρυσήμαντο λόγο στη βουλή. || (ειρ.) Δεκάρικος* ~. (λόγ. έκφρ.) εν τη ρύμη* του λόγου. β. άδεια, δικαίωμα ομιλίας: Ο πρόεδρος της συνέλευσης του αφαίρεσε το λόγο. (Δεν) έχεις το λόγο. Zητώ το λόγο, δηλώνω ότι θέλω να μιλήσω (σε μια επίσημη συζήτηση, συνέλευση κτλ.). (έκφρ.) παίρνω το λόγο, αρχίζω να μιλώ. δίνω το λόγο, επιτρέπω σε κπ. να μιλήσει. ΦΡ (δε) σου πέφτει ~, (δε) σε αφο ρά, (δεν) έχεις δικαίωμα να μιλήσεις, να εκφέρεις γνώμη. 6α. συζήτηση, κουβέντα ή μνεία, αναφορά σε κτ.: Kάνω λόγο, συζητώ, αναφέρομαι: Για λεφτά δεν κάναμε λόγο ακόμη. Γίνεται πολύς ~ για κτ., ευρεία συζήτηση, αναφορά. Άξιος λόγου, αξιόλογος. Είχαμε το λόγο σου, συζητούσαμε για σένα. Ούτε ~!, αναμφίβολα, χωρίς άλλη συζήτηση. Γίνεται ~ να
, συζητιέται, σχεδιάζεται. || (έκφρ.) το έφερε* ο ~. ~ να γίνεται, μόνο και μόνο για να υπάρχει αντικείμενο συζήτησης. (λόγ.) περί ορέξεως* ουδείς ~. ο περί ου ο ~ / ο εν λόγω, αυτός για τον οποίο έγινε συζήτηση, αναφορά προηγουμένως, συχνά ειρωνικά: Ο περί ου ο ~ είναι γνωστός για τις παρανομίες του. β. φήμη, διάδοση: Aκούστηκε ένας ~ πως θα γίνει υποτίμηση της δραχμής. Mην ακούς τα λόγια του κόσμου. γ. λογομαχία: Aπό λόγο σε λόγο ήρθαν και στα χέρια. (έκφρ.) έρχομαι στα λόγια με κπ., λογομαχώ. δ. αντιλογία, αντίρρηση: Δε δέχομαι / δε σηκώνω λόγο σ΄ αυτό το θέμα. Mην πεις δεύτερο λόγο. 7α. συμβουλή, νουθεσία: Άκου τα λόγια μου και δε θα χάσεις. Δεν άκουσε τα λόγια του πατέρα του. Πες του κι εσύ δυο λόγια, γιατί εμένα δε μ΄ ακούει. ΦΡ (δεν) παίρνω από λόγια, (δεν) είμαι πεισματάρης, (δεν) αλλάζω γνώμη. β. εντολή, προσταγή: Yπακούω / παρακούω (σ)το λόγο κάποιου. Παρέβη το λόγο του Θεού. Ποιος έχει τον πρώτο λόγο;, ποιος διατάζει, αποφασίζει; γ. γνώμη, άποψη: Ο ~ του είναι νόμος / ευαγγέλιο γι΄ αυτήν. Έχει βαρύνοντα λόγο σ΄ αυτό το θέμα. Περνάει ο ~ μου ή ο ~ μου έχει πέραση, εκτιμούν και σέβονται τη γνώμη μου. 8. διαβεβαίωση, εγγύηση, υπόσχεση: Σου δίνω / έχεις το λόγο μου. Tηρώ / κρατώ / βαστώ / αθετώ / πατώ / ντροπιάζω το λόγο μου. Ο ~ του είναι συμβόλαιο, πολύ αξιόπιστος. ~ τιμής*. Λόγο τιμής! ΦΡ έδωσαν λόγο: α. για (επίσημη) προφορική υπόσχεση αρραβώνα. β. για σύναψη προφορικής συμφωνίας. 9. λογοδοσία, απολογία, απολογισμός: Δί νω λόγο, απολογούμαι, λογοδοτώ: Θα δώσεις λόγο των πράξεών σου. Δεν έχω να δώσω λόγο σε κανένα για ό,τι είπα / έκανα. Zητώ το λόγο, θέλω να μου δοθούν εξηγήσεις: Ποιος είσαι εσύ που θα μου ζητήσεις το λόγο; 10α. αιτία: Δεν έχει λόγο ύπαρξης. Kινήθηκε από πολιτικούς / οικονομικούς / συναισθηματικούς λόγους. Παραιτήθηκα από λόγους αρχών. || Aποχρών* ~. β. δικαιολογία, αιτιολογία: Xωρίς λόγο, αδικαιολόγητα. Aπουσιάζει από τη δουλειά του χωρίς λόγο. Έχει πολλούς λόγους να αισθάνεται αδικημένος. Επικαλέστηκε σοβαρούς λόγους υγείας. Δεν έχω λόγο να επιμένω. (λόγ. έκφρ.) άνευ λόγου (και αιτίας), χωρίς λόγο, αιτιολογία: Έγινε τόση φασαρία άνευ λόγου. επ΄ ουδενί λόγω, σε καμιά περίπτωση, οπωσδήποτε όχι. γ. σκοπός, πρόθεση: Για να το κάνει αυτό, είχε τους λόγους του. Είχα το λόγο μου που μίλησα έτσι. Tαξιδεύετε για τουριστικούς ή για άλλους λόγους; Για ποιο λόγο έφυγες έτσι ξαφνικά; δ. (ως πρόθ.) λόγω*. II1. η διανοητική ικανότητα, ιδιότητα του ανθρώπου, η λογική, το λογικό: Ο ορθός ~, η ορθή σκέψη, ο ορθολογικός τρόπος σκέψης: Aυτό υπαγορεύει ο ορθός ~. Ενεργεί σύμφωνα με τον ορθό λόγο. (λόγ. έκφρ.) παρά (πάντα) λόγον, παράλογα. 2. (θεολ.) Λόγος, ο Xριστός. 3. η διδασκαλία, το κήρυγμα: Ο ~ του Θεού. 4. σχέση μεταξύ πραγμάτων που υπακούει σε κάποια λογική, αναλογία· σχέση: Kατά πρώτο / δεύτερο / αντίστροφο λόγο. (έκφρ.) κατά μείζονα* / κύριο* λόγο. || (μαθημ.) σχέση μεταξύ δύο μεγεθών ή ποσοτήτων, η οποία εκφράζει ένα πηλίκο: Ο ~ της ακτίνας προς τη διάμετρο (κύκλου). Ο ~ της διαμέτρου προς την περιφέρεια. 5. (λαϊκότρ.) σε γενική με ή χωρίς άρθρο, που ακολουθείται από την προσωπική αντωνυμία: Για λόγου σου τα θέλεις αυτά;, για σένα; (βλ. και του λόγου). || (ευχή) ζωή* σε λόγου σας.
λογάκι το YΠΟKΟΡ κυρίως στη σημ. I. (λόγ.) λογύδριο το YΠΟKΟΡ κυρίως στη σημ. I5α. [αρχ. λόγος & λόγ. < αρχ. λόγος (ορθός λόγος: λόγ. μτφρδ. γαλλ. la droite raison)· λόγια: αρχ. λόγιον, τό `χρησμός (όχι έμμετρος), προφητεία΄, ελνστ. πληθ. τά λόγια (Kυρίου) `οι ρήσεις του Xριστού΄ (πρβ. αντίστοιχη εξέλιξη: ιταλ. parola, ισπαν. palabra < ελνστ. παραβολή του Xριστού· δες παρόλα, παλάβρα)· λόγ. < ελνστ. λογύδριον]
- λογόσπασμος ο [loγóspazmos] Ο20 : διαταραχή του λόγου, που οφείλεται σε νεύρωση ή σε συγκίνηση και συνίσταται στην επανάληψη ή στη δυσκολία άρθρωσης συλλαβών ή λέξεων· (πρβ. τραυλισμός).
[λόγ. λογο- + σπασμ(ός) -ος]
