Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- εύκρατος -η -ο [éfkratos] Ε5 : (γεωγρ.) εύκρατο κλίμα, που το χαρακτηρίζει η μέτρια θερμοκρασία, όχι πολύ χαμηλή το χειμώνα και όχι πολύ υψηλή το καλοκαίρι. || εύκρατες ζώνες, οι δύο γεωγραφικές ζώνες της γης, στο βόρειο και στο νότιο ημισφαίριο, ανάμεσα στους πολικούς και στους τροπικούς κύκλους, όπου επικρατεί το εύκρατο κλίμα.
[λόγ. < ελνστ. εὔκρατος, αρχ. σημ.: `με ήπια θερμοκρασία΄]
