Παράλληλη αναζήτηση
| 7 εγγραφές [1 - 7] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Κριαρά]
- άναρχος, επίθ.
-
- 1) Aυθαίρετος:
- εκράτησεν … το κάστρον ανάρχῳ χειρί (Πανάρ. 7015).
- 2) (Προκ. για τον Θεό) που δεν έχει αρχή:
- (Φλώρ. 692).
[αρχ. επίθ. άναρχος. H λ. και σήμ.]
- 1) Aυθαίρετος:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- άναρχος -η -ο [ánarxos] Ε5 : 1.που δεν έχει αρχή και συνεπώς υπήρχε πάντα: Ο Θεός είναι ~· δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος. H άναρχη ύλη. 2. που δε γίνεται με βάση ορισμένες αρχές, δηλαδή κανόνες, όρους κτλ.: Άναρχη οικονομική ανάπτυξη. Άναρχη και συνήθως παράνομη δόμηση για δημιουργία παραθεριστικής κατοικίας.
άναρχα ΕΠIΡΡ ιδίως στη σημ. 2. [λόγ.: 1: αρχ. ἄναρχος· 2: κατά τη σημ. της λ. αρχήΙΙ]
[Λεξικό Γεωργακά]
- άναρχος, -η, -ο [ánarxos] (L)
- ① without beginning, eternal:
- ο ~ Θεός |
- όχι μόνον ο Θεός, αλλά και ο κόσμος είναι ~, δεν έχει αρχή όπως δε θα 'χει και τέλος (Kanellop) |
- ο ~ Πατέρας |
- ο νους υπαγορεύει νόμους στην άναρχη ψυχή (Kanellop) |
- μια ζωή άναρχη κι ατέρμονη |
- για τον άνθρωπο τίποτα δεν είναι άναρχο· ούτε η φιλοσοφική σκέψη μπορεί να είναι άναρχη, αρχή της είναι ο λόγος (Tsatsos) |
- η άναρχη αρχή το "ουκ έσται τέλος" |
- άναρχες αλήθειες |
- το άπειρον .. είναι και ως προς τον χώρο και τον χρόνο άναρχο και ατελεύτητο (Theodorakop) |
- η ύλη που 'χε να του υποτάξει ήταν καθαυτό άναρχη και ατέρμονη (Prevelakis) |
- διαγράψατε με την παράταξη των στύλων ένα κύκλο γύρω σας κ' έχετε τη ρυθμική τάξη άναρχη και ατέρμονη αλλά που αποτελεί ένα κλειστό σχήμα ενιαίο (Michelis) |
- poem .. ζήτω | της άναρχης ιδέας που ξεσκλαβώνει! (Palam) |
- και τόσο ο νους μου αγάλλονταν, λουσμένος μες στον άναρχο | ρυθμόν ως τα θεμέλια (Sikel)
- ② without rule, ungoverned, disorderly, anarchic (syn ακατάστατος 1b):
- εκεί σταματούσε η βοή του άναρχου συρφετού κι άρχιζε, θα έλεγες, η σιγή της δουλείας (Theotokas) |
- η βασικά άναρχη και σκοτεινή (ή και βαθιά) γερμανική ψυχή (Kanellop) |
- εποχή άστατη και άναρχη |
- η πράξη δεν είναι τυφλή και άναρχη, απεναντίας δίνει την εντύπωση ότι κατευθύνεται και ξετυλίγεται με κάποιο σχέδιο (Papanoutsos) |
- τα λείψανα των μονάδων, που είχε διαλύσει η γερμανική επιδρομή, κατέβαιναν προς την πρωτεύουσα άναρχα (Theotokas) |
- poem τάξη να μπει στον άναρχο θυμό, να βασιλέψει ο λόγος (Kazantz Od 24.1025)
- ⓐ of languages, following no prescribed rules, not subjected to certain rules of usage, lacking a norm:
- η αδυναμία μας να σκεπτόμαστε δημοτικά, όταν γράφουμε δημοτική, έχει ως αποτέλεσμα μια γλώσσα όχι λιγότερο φτιαχτή από την καθαρεύουσα, μια γλώσσα άναρχη και άμορφη, άχαρη κλ (Ploritis, adapted) |
- η γερμανική γλώσσα χρειάσθηκε ένα μεγάλο νομοθέτη, τον Λούθηρο· ακόμα και μ' αυτόν δεν έπαψε να 'ναι λίγο ή πολύ άναρχη (Kanellop)
[fr MG άναρχος ← AG, K, PatrG ἄναρχος]
- ① without beginning, eternal:
[Λεξικό Γεωργακά]
- αναρχοσοσιαλιστής [anarxososialistís] ο,
- anarchist socialist
[cpd of άναρχος & σοσιαλιστής]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- αναρχοσυνδικαλισμός ο [anarxosinδikalizmós] Ο17 : συνδικαλισμός με έντονη επιρροή της αναρχικής ιδεολογίας τόσο στους στόχους όσο και στα μέσα που χρησιμοποιεί.
[λόγ. < γαλλ. anarcho-syndicalisme (anarcho- < anarchi sme = αναρχισμός, -isme = -ισμός)]
[Λεξικό Γεωργακά]
- αναρχοσυνδικαλισμός [anarxosin∂ikalizmós] ο,
- revolutionary syndicalist movement:
- κατά τον αναρχοσυνδικαλισμό τα συνδικάτα πρέπει να οργανωθούν επαναστατικώς, για να καταλύσουν το καπιταλιστικό κράτος, και πολιτικώς, ώστε να πάρουν όλες τις εξουσίες στα χέρια τους (LSakellariou, adapted)
[cpd of άναρχος & συνδικαλισμός]
- revolutionary syndicalist movement:
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- αναρχοσυνδικαλιστής ο [anarxosinδikalistís] Ο7 : συνδικαλιστής οπαδός του αναρχοσυνδικαλισμού.
[λόγ. < γαλλ. anarcho-syndicaliste (anarcho- < anarchisme = αναρχισμός, -iste = -ιστής)]
