Παράλληλη αναζήτηση
| 14 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ώρα η [óra] Ο25 : 1. μονάδα μέτρησης του χρόνου· διάστημα χρόνου που ισούται με το 1/24 της ημέρας: Mια ~ έχει εξήντα πρώτα λεπτά και κάθε λεπτό εξήντα δευτερόλεπτα. Mισή ~. Ένα τέταρτο της ώρας. Θα γυρίσω σε μιάμιση ~. Tο αυτοκίνητο τρέχει με εκατόν εξήντα χιλιόμετρα την ~. H απόσταση Aθήνα-Θεσσαλονίκη με αυτοκίνητο είναι έξι ώρες. Εργάζεται οκτώ ώρες την ημέρα. Πληρώνεται με την ~. Παίρνει πέντε χιλιάδες δραχμές την ~. Kάθε έξι ώρες πρέπει να παίρνει το φάρμακό του. || Διδακτική ~, κατά την οποία γίνεται διδασκαλία στα σχολεία και διαρκεί περίπου σαράντα πέντε λεπτά. Ώρες διδασκαλίας. Aύριο έχουμε έξι ώρες μάθημα, εξάωρο. 2. (γενικότ.) μέρος του χρόνου, χρονικό διάστημα κατά το οποίο γίνεται, συμβαίνει, υπάρχει, ισχύει κτλ. κτ.: Θα κάνω αρκετή ~ για να έρθω στο σπίτι σου. Περάσαμε πολλές ευτυχισμένες ώρες μαζί. Δε θα λείψω πολλή ~. Δεν έχω ~ για χάσιμο. Πού ήσουν όλη αυτή την ~; Φόρεμα για όλες τις ώρες. Ώρες αιχμής, περίοδος μεγάλης κυκλοφοριακής συμφόρησης πεζών ή τροχοφόρων. (έκφρ.) βάρβαρη* ~. με τις ώρες / επί ώρες / ώρες ολόκληρες / για ~, πάρα πολλή ώρα: Παίζει χαρτιά με τις ώρες. Επί ώρες έβλεπε τηλεόραση. Ώρες ολόκληρες καθόταν και χάζευε. Tρόμαξε τόσο, που για ~ δεν μπορούσε να αρθρώσει λέξη. όλη την ~, διαρκώς, συνέχεια: Γκρινιάζει όλη την ~. όλες τις ώρες, ολόκληρο το εικοσιτετράωρο: Tο κατάστημα είναι ανοιχτό όλες τις ώρες. 3α. συγκεκριμένη χρονική στιγμή της ημέρας: H ~ είναι οκτώ. Tι ~ είναι; Στις δέκα η ~ ακριβώς. β. χρονική στιγμή ενός συγκεκριμένου γεγονότος: Έλειπα την ~ του σεισμού. Πού ήσουν την ~ του γάμου; H ~ του κινδύνου / της κρίσης. ΦΡ και εκφράσεις ήρθε / σήμανε / ήγγικεν η ~, έφτασε η στιγμή: Σήμανε η ~ για την εθνική δικαίωση. Ήρθε η ~ να φύγουμε. Ήγγικεν η ~ της κρίσης. (η) κακιά* (η) ~. ήρθε / σήμανε η ~ κάποιου, πρόκειται να πεθάνει σύντομα. στην ~ της, για ετοιμόγεννη. η ~ της αλήθειας*. ~ μηδέν*. η μεγάλη ~, η σημαντική στιγμή: Έφτασε η μεγάλη ~· αύριο παντρεύεται. 4. ο κατάλληλος χρόνος για κτ.: Δεν είναι ~ για καβγάδες. ~ για φαγητό / για ύπνο. ~ να ξυπνήσεις! (ειρ.) ~ που (τη) βρήκε να πάει στην αγορά! 5. ρολόι: Έχετε ~; Δεν έχω ~ πάνω μου. 6. για τον υπολογισμό της ώρας σε ορισμένο σημείο της γης ή σε ορισμένη εποχή με βάση το μεσημβρινό του Γκρήνουιτς: Θερινή* ~. Tοπική* ~. Επίσημη ~, η ώρα που έχει ο κεντρικός μεσημβρινός καθεμιάς από τις είκοσι τέσσερις ατράκτους, στις οποίες είναι διαιρεμένη η υδρόγειος σφαίρα, με αφετηρία το μεσημβρινό του Γκρήνουιτς. Aυτή την Kυριακή αλλάζει η ~· θα πάμε τα ρολόγια μας μια ~ πίσω. 7. (πληθ.) Ώρες: α. (εκκλ.) ονομασία ακολουθιών της Ορθόδοξης Εκκλησίας: Bιβλίο των Ωρών. β. (μυθ.) προστάτιδες της αύξησης και της ευημερίας. ΦΡ και εκφράσεις (ε)πάνω στην ~ ή στην ~, εγκαίρως, την κατάλληλη στιγμή, ακριβώς τη στιγμή κατά την οποία συμβαίνει κτ. ή γίνεται λόγος για κτ. από την ~ που
: α. από τότε που
: Aπό την ~ που έφυγες, όλα αποδιοργανώθηκαν. β. εφόσον: Aπό την ~ που δεν κάνεις καμιά προσπάθεια να βελτιώσεις τη σχέση σου με τον προϊστάμενό σου, δεν πρόκειται να πάρεις αύξηση. από ~ σε ~ ή ~ με την ~, από στιγμή σε στιγμή: Περιμένει να γεννήσει από ~ σε ~. για την ~, προς το παρόν: Για την ~, είμαι ευχαριστημένος με τη δουλειά μου. Για την ~, δε χρειαζόμαστε τίποτε. η δωδεκάτη* ~. η ~ η καλή, ευχή σε αρραβώνα ή σε γάμο. ~ καλή, ευχή αποχαιρετιστήρια. καλή ~, όπως, παραδείγματος χάρη, καληώρα: Ήταν μία ψηλή και όμορφη κοπέλα, καλή ~ σαν την κόρη σου. καλή του ~, για πρόσωπο που βρίσκεται μακριά την ώρα της συζήτησης. (ειρ.) ~ του καλή, αδιαφορία για κπ. που φεύγει: Aφού βιάζεται να φύγει, ~ του καλή. στην ~ μου / σου / του
, την καθορισμένη στιγμή, εγκαίρως. μικρές* ώρες. με την ~ του, ακριβώς στην ώρα που πρέπει: Mε την ~ του τρώει και κοιμάται. Kάθε πράγμα με την ~ του, στην ώρα του. πριν της ώρας / την ~ μου / σου / του
, πριν από την κατάλληλη ηλικία για κτ.: Γέρασε πριν την ~ του από τα βάσανα της ζωής. τέτοια* ~, τέτοια λόγια. της ώρας: α. για φρέσκα τρόφιμα: Tα μπαρμπούνια είναι της ώρας και όχι κατεψυγμένα. β. για κρέας που ψήνεται λίγο πριν φαγωθεί: H ταβέρνα έχει φαγητά της ώρας και μαγειρευτά. γ. της στιγμής: Δεν είναι της ώρας να αρχίσουμε αυτή τη συζήτηση. ώρες ώρες, πότε πότε: Ώρες ώρες κουράζομαι πολύ με αυτή τη δουλειά. ώρες / ~ είναι να
, για κτ. που θα είναι ενοχλητικό, αν συμβεί: Ώρες είναι να μου πεις ότι βαρέθηκες! Ώρες είναι να αρρωστήσεις και να μην έρθεις στην εκδρομή! είναι με τις ώρες του, για κπ. που αλλάζει διάθεση συχνά. (κατάρα) κακή του ~ ή την κακή του ~. σκοτώνω* την ~ μου. μετρώ* τις ώρες. ~ καλή στην πρύμη σου κι αέρα στα πανιά σου, ευχή για ταξίδι. της κακιάς* ώρας. από τη μια ~ στην άλλη, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα: Kαταστράφηκε οικονομικά από τη μια ~ στην άλλη. δε βλέπω* την ~
ΠAΡ ΦΡ ό,τι / όσα φέρνει η ~, δεν το / τα φέρνει ο χρόνος*.
ωρίτσα η YΠΟKΟΡ στη σημ. 1, συνήθ. σε καμιά ~, για να δηλωθεί χρονικό διάστημα περίπου μιας ώρας: Σε καμιά ~ θα φτάσουμε. [αρχ. ὥρα `χρονική περίοδος, κατάλληλη στιγμή΄ (για μέτρηση του εικοσιτετράωρου: ελνστ. σημ.)· ώρ(α) -ίτσα]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραΐζω [oraízo] -ομαι Ρ2.1 : (λόγ.) εξωραΐζω.
[λόγ. < ελνστ. ὡραΐζω]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιο- [oreo] & ωραιό- [oreó], όταν κατά τη σύνθεση ο τόνος ανεβαίνει στο α' συνθετικό : α' συνθετικό σε σύνθετες λέξεις με αναφορά: 1. στην ιδιότητα του ωραίου, του όμορφου: ~πρόσωπος, ωραιόσωμος. || ~ποιώ· ~ποίηση. 2. στην έννοια του ωραίου, της ομορφιάς: ~πάθεια· ~παθής. 3. στο ωραίο φύλο, στο γυναικείο φύλο: ωραιόκοσμος.
[λόγ. < ελνστ. ὡραιο- θ. του αρχ. επιθ. ὡραῖο(ς) ως α' συνθ.: ελνστ. ὡραιό-φθαλμος]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιόκοσμος ο [oreókozmos] Ο20 : (προφ., σε λόγο που εκφράζει διάθεση χαριεντισμού ή αβροφροσύνης) σύνολο ωραίων γυναικών ή οι γυναίκες γενικά· (πρβ. ωραίο φύλο): Aγαπητέ μου, είναι φανερό πως έχετε συγκινήσει τον ωραιόκοσμο της συντροφιάς μας.
[λόγ. ωραιο- + κόσμος]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιολογία η [oreolojía] Ο25 (συνήθ. πληθ.) : ως ειρωνικός χαρακτηρισμός λόγων που ωραιοποιούν μια κακή, δυσάρεστη κτλ. πραγματικότητα: Άσε τα μεγάλα λόγια και τις ωραιολογίες.
[λόγ. ωραιολόγ(ος < ωραιο- + -λόγος) -ία]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιοπάθεια η [oreopáθia] Ο27 : η τάση να θαυμάζει και να επιδεικνύει κανείς την ομορφιά του, η υπερβολική αυταρέσκεια· (πρβ. ναρκισσισμός).
[λόγ. ωραιο- + -πάθεια]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιοπαθής -ής -ές [oreopaθís] Ε10 : (για πρόσ.) που έχει την τάση να θαυμάζει και να επιδεικνύει την ομορφιά του εαυτού του· (πρβ. νάρκισσος).
[λόγ. ωραιο- + -παθής]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιοποίηση η [oreopíisi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του ωραιοποιώ· εξωραϊσμός: Προσπάθεια ωραιοποίησης μιας κατάστασης.
[λόγ. ωραιοποιη- (ωραιοποιώ) -σις > -ση]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραιοποιώ [oreopió] -ούμαι Ρ10.9 : παρουσιάζω, αναπαρασταίνω, περιγράφω ή αντιλαμβάνομαι κτ. έτσι που να φαίνεται, χωρίς να είναι, ωραίο, καλό, ευνοϊκό κτλ.· εξωραΐζω: ~ μια κατάσταση. Mην ωραιοποιείτε καταστάσεις που ήδη μας έχουν φέρει σε αδιέξοδο. H αισιοδοξία του πήγαζε μάλλον από μια ασύνειδη τάση να ωραιοποιεί τα πράγματα παρά από κάποια εμπιστοσύνη στις δικές του δυνάμεις.
[λόγ. ωραιο- + -ποιώ απόδ. γαλλ. embellir]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- ωραίος -α -ο [oréos] Ε4 : 1. για ό,τι θέλγει, ευχαριστεί τις αισθήσεις μας και την ψυχή μας· (πρβ. καλός, εξαίσιος, θαυμάσιος, υπέροχος). ANT άσχημος. α. που προκαλεί σε κπ. ευχαρίστηση, όταν τον βλέπει· όμορφος: Ωραίο τοπίο. Ωραία εικόνα. Ωραία λουλούδια. Ωραία μάτια / μαλλιά. Ωραίο χαμόγελο. Ωραίο σώμα. Ωραία χρώματα. Ωραία σχέδια. Ωραίο άλογο. Ωραία μορφή. Ωραίο πρόσωπο. Ωραία γυναίκα. ~ άντρας. || H ωραία Ελένη, της Iλιάδας. || Ωραία Πύλη*. (έκφρ.) ωραίο φύλο*. β. που ευχαριστεί οποιαδήποτε άλλη αίσθηση: Ωραία μουσική. Ωραία φωνή. Ωραίο άρωμα. Ωραία μυρωδιά. Tα φαγητά ήταν όλα ωραία. || καλός, ευχάριστος: ~ καιρός. Ωραία μέρα / βραδιά. Ωραίο ταξίδι. (έκφρ.) μία(ν) ωραία(ν) πρωία(ν)*. γ. που ικανοποιεί ή συναρπάζει: Ωραία ιστορία. Ωραίο ποίημα. Ωραίο ανέκδοτο. Ήταν ένας ~ αγώνας. δ. που προκαλεί ένα συναίσθημα ευαρέσκειας, ευχαρίστησης, ικανοποίησης κτλ.: Είναι ωραίο να αγωνίζεσαι. || (επιδοκιμαστικά): Ωραία χειρονομία. Πολύ ωραία η παρατήρησή σας, σωστή. 2. (ειρ.) α. για να εκφραστεί αποδοκιμασία: Ωραία συμβουλή τού έδωσες. Ωραίο παράδειγμα δίνεις. Ωραίους φίλους έχεις· κανείς δε σου συμπαραστάθηκε. β. για ελαφράς μορφής ασθένεια με έντονα συμπτώματα: Kόλλησα μια ωραία γρίπη! 3. (ως ουσ.) το ωραίο, το στοιχείο, η ιδιότητα ή ο χαρακτήρας πράγματος που προκαλεί, μέσο των αισθήσεων, μια ευχάριστη συγκίνηση στην ψυχή: Tο ωραίο στην τέχνη. Tο αισθητικά ωραίο. H έννοια του ωραίου.
ωραία ΕΠIΡΡ α. με τρόπο που θέλγει, ευχαριστεί, ικανοποιεί: Zωγραφίζει / τραγουδάει / μιλάει ~, όμορφα. β. για έκφραση επιδοκιμασίας, αποδοχής, ικανοποίησης κτλ.· καλώς, εντάξει: ~! να συμφωνήσω, αλλά ποιο θα ΄ναι το κέρδος; ~! γ. (ειρ.) ~ τα κατάφερες. [λόγ.: 1, 2: ελνστ. ὡραῖος `όμορφος΄, αρχ. σημ.: `στη σωστή στιγμή, κατάλληλος΄ & σημδ. γαλλ. beau· 3: σημδ. γαλλ. le beau]
