Παράλληλη αναζήτηση
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- τραγωδία η [traγoδía] Ο25 : 1α. είδος δραματικής ποίησης που προήλθε από τη λατρεία του θεού Διονύσου και που καλλιεργήθηκε ιδιαίτερα στην κλασική Aθήνα· τα θέματά της είναι παρμένα από τη μυθολογία ή από την ιστορία, τα παθήματα των ηρώων προκαλούν το φόβο και τη συμπάθεια και η λύση της την ηθική ικανοποίηση των θεατών: Aκμή / παρακμή της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας. (Σαν) πρόσωπο αρχαίας τραγωδίας, για κπ. που βρίσκεται σε μια τραγική θέση, που ζει μια τραγωδία. || δραματικό έργο που ανήκει σ΄ αυτό το είδος της ποίησης: Οι τραγωδίες του Aισχύλου / του Σοφοκλή / του Ευριπίδη. β. έμμετρο θεατρικό είδος με δραματικό χαρακτήρα, που αναπτύχθηκε στους νεότερους χρόνους στη δυτική Ευρώπη. || θεατρικό έργο που ανήκει σε αυτό το είδος: Οι τραγωδίες του Ρασίν / του Γκαίτε. 2. (μτφ.) γεγονός ή κατάσταση εξαιρετικά δυσάρεστη· δράμα2
· : Θαλάσσια ~, τραγι κό ναυάγιο. H κυπριακή ~. H ~ του ελληνικού λαού στα χρόνια της Kατοχής. Ο τόπος όπου εκτυλίχτηκε η ερωτική ~.[λόγ.: 1: αρχ. τραγῳδία· 2: σημδ. γαλλ. tragédie (στη νέα σημ.) < λατ. tragoedia < αρχ. τραγῳδία]
