Παράλληλη αναζήτηση
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- πληκτικός -ή -ό [pliktikós] & πληχτικός -ή -ό [plixtikós] Ε1 : που προκαλεί πλήξη, ανία, βαρετός: Πληκτική παρέα / ταινία / συζήτηση / βραδιά. Πληκτικό σπίτι, στενόχωρο. Πληκτικό βιβλίο / πάρτι.
πληκτικά & πληχτικά ΕΠIΡΡ. [λόγ. < αρχ. πληκτικός `που συνηθίζει να χτυπάει΄ (ελνστ. σημ.: `εντυπωσιακός΄) σημδ. του λαϊκού βαρετός (σύγκρ. πλήξη, πλήττω)· προσαρμ. στη δημοτ. με ανομ. τρόπου άρθρ. [kt > xt] ]
