Παράλληλη αναζήτηση
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- περιττός -ή -ό [peritós] Ε1 : 1α. (για ενέργεια κτλ.) που πλεονάζει, που υπάρχει ή γίνεται πάνω από το αναγκαίο, χρήσιμο ή ωφέλιμο: Περιττά λόγια. Περιττές διευκρινίσεις / συμβουλές. Περιττή προσπάθεια. β. (για πργ.) που δε χρησιμεύει σε κτ.· άχρηστος: Πέταξα όλα τα περιττά (πράγματα). (έκφρ.) είναι περιττό να
, δεν έχει νόημα, σκοπό, χρησιμότητα κτλ.: Δε νομίζω ότι είναι περιττό να προσπαθήσεις. 2. (μαθημ.) ~ αριθμός, ακέραιος αριθμός που όταν διαιρεθεί με το δύο αφήνει υπόλοιπο τη μονάδα· μονός. ANT άρτιος, ζυγός: Tο άθροισμα δύο περιττών αριθμών είναι πάντοτε άρτιο.
[λόγ. < αρχ. (αττ. διάλ.) περιττός]
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- περιττοσύλλαβος -η -ο [peritosílavos] Ε5 : (γραμμ.) χαρακτηρισμός ονομάτων της αρχαίας ελληνικής τα οποία στις πλάγιες πτώσεις του ενικού και στον πληθυντικό έχουν μία συλλαβή παραπάνω από την ονομαστική. ANT ισοσύλλαβος. || (ως ουσ.) τα περιττοσύλλαβα.
[λόγ. < ελνστ. περισσοσύλλαβος κατά το περιττός]
