• α) Αντίθετα με το λογικά αναμενόμενο:
  • (Διγ. Gr. 1103), (Διγ. Z 3871)·
• β) απροσδόκητα, ανέλπιστα:
  • Έκαμε τυφλός χρόνους δέκα κι εις τους ένδεκα παραδόξως ανέβλεψεν (Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 237)·
• γ) (προκ. για θεϊκή παρέμβαση) με τρόπο θαυμαστό:
  • Ο Θεός … οικονόμησε με τοιούτον τρόπον να διαφυλάξει παραδόξως και παρ’ ελπίδα τούτο το άγιον Μοναστήριον (Νεκταρ., Ιεροκοσμ. Ιστ. 193).

[αρχ. επίρρ. παραδόξως. Η λ. και σήμ.]